بررسي عملكرد جنسي و عوامل مرتبط با آن در زنان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي كاشان در دوره ي شيوع كوويد-19

مقدمه: عملكرد جنسي مناسب و سالم يكي از مؤلفه هاي كيفيت زندگي محسوب شده و توانايي فرد را براي مقابله ي كارآمد تر با استرس ها و مشكلات زندگي افزايش مي دهد. بيماريها هم از طريق تاثيرات جسمي خود و هم از طريق تاثيرات رواني بر عملكرد جنسي افراد تاثير گزارند. در دوره ي اپيدمي بيماري كوويد-19 نيز علاوه بر اثرات مستقيم خود بيماري، تاثيرات اپيدمي بر سلامت روان افراد نيز اثر مضاعفي بر سلامت جنسي زنان ايجاد مي كرد. هدف از مطالعه ي حاضر تعيين وضعيت عملكرد جنسي زنان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي كاشان در دوره ي اپيدمي بيماري كوويد-19 و تعيين عوامل موثر برآن بود. روش كار: اين مطالعه ي توصيفي -تحليلي به روش مقطعي و در سال 1399 در جمعيت تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي كاشان، به صورت آنلاين و با استفاده از نرم افزار واتساپ انجام شد. تعداد افراد شركت كننده در اين مطالعه 234 نفر بود كه 95 نفر داراي سابقه ي ابتلا به كوويد-19 و 139 نفر فاقد سابقه ي ابتلا بودند. ابزار هاي مورد استفاده شامل پرسشنامه دموگرافيك و شاخص عملكرد جنسي زنان (FSFI)، شاخص اضطراب بك (BAI) و شاخص افسردگي بك (BDI_II) بود. تجزيه و تحليل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 2023 و با استفاده از روش هاي آمار توصيفي و آزمونهاي آماري من ويتني، آزمون كروسكال-واليس و آزمون رگرسيون چند متغيره استفاده شد. يافته ها: ميانگين نمره ي شاخص عملكرد جنسي زنان 4.15 ± 20.39 مي باشد و بين دو گروه با و بدون سابقه ي ابتلا به كوويد-19 در ابعاد ارگاسم (P=0.012) و رضايمندي جنسي (P=0.030) اختلاف آماري معني دار وجود دارد. بر اساس نتايج تحليل تك متغيره بين عملكرد جنسي زنان با سن (p= 0.001)، وضعيت اقتصادي خانواده (p=0.002)، داشتن فرزند (p=0.027) و افسردگي (p=.000 ارتباط آماري معني داري وجود دارد. براساس نتايج رگرسيون چند متغيره، عوامل مرتبط با عملكرد جنسي زنان، فقط سن (=-0.209; 95% CI: -0.283 to -0.134 p≤0.000 β) و نمره افسردگي(β=-0.075; 95%CI: -0.126 to -0.024 p=0.004) بودند. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه در دوران شيوع كوويد-19، اختلالات عملكرد جنسي به ويژه در ابعاد ارگاسم و رضايت جنسي در زنان افزايش يافته است و سن و ميزان افسردگي زنان با عملكرد جنسي آنها مرتبط شناخته شد. اين نتايج مي تواند براي سياستگزاران سلامت كشور جهت برنامه ريزي در راستاي كاهش تاثيرات منفي اپيدمي ها بر افراد، خانواده و جوامع سودمند باشد.