بررسي تاثير اختلالات تيروئيدي بر روي بارداري زنان

مقدمه: اختلالات تيروئيد، از شايع ترين و مهمترين اختلالات هورموني دوران بارداري محسوب مي شود و برآورد مي شود كه 3-2 درصد از زنان باردار مبتلا به اين عارضه هستند. به علاوه در 20-10 درصد از تمام زنان باردار يوتيروئيد از نظر آنتي بادي هاي اتوايميون تيروئيدي مثبت هستند. برخي مطالعات نشان داده اند كه از نظر فيژيولوژيكي ارتباط نزديكي بين اختلالات تيروئيد و نا باروري وجود دارد. همچنين كم كاري تيروئيدي مي تواند عوارض جبران ناپذري بر روي مادر و جنين داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف افزايش آگاهي و ارائه بررسي در مورد اثر نامطلوب كم كاري تيروئيد بر نتايج بارداري انجام شد. روش كار: اين مرور نظام مند و آينده نگر با جستجو در پايگاه هاي Medline, EMBASE و كتابخانه Cochrane براي يافتن مقالات مرتبط انگليسي با كلمات كليدي مناسب انجام شد. در اين بررسي از انواع مطالعات از قبيل كارآزمايي باليني تصادفي شده، كوهورت (آينده نگر و گذشته نگر)، موردي شاهدي و گزارش موردي انجام شده در زمينه اختلالات تيروئيدي در بارداري و پيامد هاي بد آن ها استفاده شد. از بين 3480 مقاله به دست آمده از جستجوهاي الكترونيكي در شروع كار، 400 مقاله مرتبط انتخاب شد. كه از اين مقالات، 47 مورد در جهت راستاي اهداف مطالعه بودند كه شامل 22 مورد در كم كاري تيروئيد و 26 مورد درخودايمني تيروئيد بودند. يافته ها: كم كاري تيروئيد آشكار داراي اثرات سوء متعدد بر نتايج بارداري است ولي در مورد اثرات كوتاه مدت و بلند مدت كم كاري تيروئيد تحت باليني و موارد آنتي بادي تيروئيد مثبت، بحث وجود دارد. در مورد عوارض جنيني مادري در زنان باردار با عملكرد طبيعي تيروئيد و آنتي‌بادي ضد تيروئيد پروﻛﺴﻴﺪاز (Anti-TPO) مثبت نيز اختلاف نظر وجود دارد. نتيجه‌گيري: اگرچه اثر بيماري هاي خود ايمني تيروئيد در بارداري به طور كلي پذيرفته شده است، اما اثرات كم كاري تيروئيد تحت باليني بدون افزايش آنتي بادي بر پيامدهاي بارداري مورد بحث است. انجام مطالعات بيشتر براي شناسايي نتايج نامطلوب مادر و نوزاد در كم كاري تحت باليني تيروئيد مادر، ضروري به نظر مي رسد.