بررسي نقش خشونت خانگي و حمايت اجتماعي برسلامت روان زنان متاهل مراجعه كننده به مراكزخدمات جامع سلامت شهر بوشهر در دوران پاندمي كرونا ويروس

مقدمه: امروزه خشونت عليه زنان، يكي از مهمترين مشكلات حقوق بشر و تهديد كننده سلامت جسمي و رواني در سطح جهان به شمار مي رود. زنان قرباني خشونت خانگي، بيشتر در معرض ابتلا به انواع اختلالات رواني و نيازمند دريافت درمانهاي روانپزشكي نسبت به زنان ديگر هستند. در مواقع اپيدمي بيماريهاي عفوني، قرنطينه شدن درخانه و تعامل مداوم اعضاي خانواده با يكديگر مي تواند مي تواند تاثير سويي بر سلامت روان اعضاي خانواده بگذارد. اين مطالعه با هدف بررسي نقش خشونت خانگي و حمايت اجتماعي در سلامت روان زنان متاهل مراجعه كننده به مراكز خدمات جامع سلامت شهر بوشهر در پاندمي كرونا ويروس در سال 99 انجام شده است. روش كار: در اين مطالعه مقطعي، 392 زن متاهل از 12 مركز بهداشتي درماني شهر بوشهر به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه حمايت اجتماعي ادراك شده (MDPSS) ، پرسشنامه استاندارد خشونت خانگي، مقياس سلامت عمومي گلدبرگ و هيلر (GHQ-28) بصورت خودگزارشي جمع آوري شدند. تجزيه تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد و از آزمونهاي آماري توصيفي، مجذور كاي، تي مستقل و رگرسيون لجيستيك براي آناليز داده ها استفاده شد. يافته ها: ميانگين سني شركت‌كنندگان 98/9 ± 58/35 سال بود. سطح تحصيلات دانشگاهي (3/41 % ) داراي بيشترين فراواني تحصيلات در زنان بود. بيش از نيمي از زنان افزايش تعارضات خانوادگي را در دوران همه گيري كرونا گزارش نمودند. يك سوم زنان مشكوك به اختلالات رواني بودندو اكثريت آنان داراي اختلال در عملكرد اجتماعي بودند. بيشترين فراواني خشونت خانگي به ترتيب مربوط به خشونت رواني (59%)، خشونت فيزيكي (19%) خشونت جنسي (17%) و خشونت اقتصادي (13%) بود. در زناني كه بيماري زمينه اي داشتند شانس اختلالات رواني 2.7 برابر بيشتراز ساير زنان بدون بيماري زمينه اي بود ( 0.001p= و 2.7OR=. ) وزناني كه شرب مشروبات الكلي را در همسرانشان گزارش كردند، 2.82 برابر بيشتر در معرض خطر اختلالات رواني بودند (0.04p= و OR=2.8 ). همچنين نتايج اين پژوهش نشان داد كه تجربه خشونت جنسي در زنان 1.24 برابر بيشتر آنان را در معرض اختلالات رواني قرار مي دهد (0.02 p =و 1.24OR =) در اين مطالعه حمايت اجتماعي بالاتر با اختلالات رواني پائين تري همراه بود به ازاي هر يك واحد افزايش در نمره حمايت اجتماعي از طرف خانواده ، شانس اختلالات رواني 8.3% كاهش نشان داد. نتيجه گيري: براساس نتايج ، يك سوم زنان مشكوك به اختلالات رواني بودند.داشتن بيماري زمينه اي،حمايت اجتماعي ضعيف از طرف خانواده ، خشونت جنسي ، شرب مشروبات الكلي در همسر از عوامل موثر اختلالات رواني در زنان متاهل شناخته شدند. وضعيت رواني زنان آسيب پذير بايد مورد غربالگري دقيق قرار گيرد. استفاده از خطوط آنلاين مشاوره و شناسايي افراد در معرض خطر خشونت خانگي در مواقع بحران ضروري است. برنامه ريزي جهت مداخلات آموزشي موثر و كاهش آسيبهاي رواني توصيه مي شود.