بررسي سطح سوادسلامت AIDS/HIV در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي و خليج فارس بوشهر در سال 1402

مقدمه: رفتارهاي پرخطر، رفتارهايي هستند كه سلامت و بهزيستي نوجوانان و جوانان را در معرض خطر قرار داده ونتايج مخرب جسمي، روانشناختي و اجتماعي را براي فرد ايجاد ميكند. از آنجايي كه ميزان خطر پذيري جوانان و نوجوانان نسبت به ديگر گروههاي سني بالاتر است گرايش بيشتري به اين نوع رفتارها در آنها ديده مي شود. ازجمله رفتارهايي كه براي ديگران و جامعه تهديدكننده است روابط جنسي نامطمئن و محفاظت نشده مي باشد كه از پيامدهاي منفي آن بارداريهاي ناخواسته، بيماريهاي مقاربتي و عفونتHIV مي باشد.با توجه به اهميت درك آگاهي جوانان در ارتباط با بيماري ايدز به عنوان پايه برنامه ريزي پيشگيري و مداخلات آموزشي، اين مطالعه با هدف تعيين سطح سواد سلامت HIV/AIDS در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي و دانشگاه خليج فارس در شهر بوشهر در سال 1402 انجام شد. روش كار: در اين مطالعه مقطعي، 400 دانشجو از دو دانشگاه علوم پزشكي و خليج فارس شهر بوشهر به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد سواد سلامت HIV/AIDS بصورت خودگزارشي جمع آوري شدند. تجزيه تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد و از آزمونهاي آماري توصيفي و مجذور كاي براي آناليز داده ها استفاده شد. يافته ها: : از مجموع 400 دانشجوي شركت كننده در مطالعه 38 % از دانشگاه علوم پزشكي و 62 % از دانشگاه خليج فارس بودند. ميانگين سني شركت‌كنندگان 3/2 ±9/21سال بود و67 % دانشجويان شركت كننده داراي جنسيت دختر و 33 % داراي جنسيت پسر بودند. مقطع تحصيلي كارشناسي (84% ) داراي بيشترين فراواني درشركت كنندگان مطالعه بود. اكثريت دانشجويان مجرد (90%) و بيش از دو سوم آنان سطح متوسطي از وضعيت اقتصادي خانواده را گزارش كردند. در خصوص بيماري HIV/AIDS اكثريت (85%) دانشجويان داراي سطح سواد سلامت ناكافي و 15% آنان داراي سواد سلامت كافي بودند. ارتباط معني داري بين سواد سلامت با نوع دانشگاه و جنسيت يافت شد( p 0.05). سواد سلامت كافي در در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي داراي فراواني بيشتري ( 25%) نسبت به دانشگاه خليج فارس بود(9%). همچنين سواد سلامت كافي دردانشجويان دخترداراي فراواني بيشتري (18%) در مقايسه با دانشجويان پسر(8%) بود. ارتباط معني داري بين سوادسلامت HIV/AIDS با وضعيت تاهل،وضعيت اقتصادي و مقطع تحصيلي مشاهده نشد(p 0.05). نتيجه گيري: بطور كلي اكثريت دانشجويان داراي سواد سلامت ناكافي بودند. با توجه به ضرورتي كه در مورد افزايش سطح سواد سلامت جوانان در مورد راههاي انتقال عفونت HIV و بيماري ايدز احساس مي شود. برنامه ريزي جهت مداخلات آموزشي و همچنين گنجاندن آموزش جنسي در خصوص بيماريهاي مقاربتي بويژه عفونت HIV/AIDS در كوريكولوم آموزشي دانشگاهها توصيه مي شود.