آگاهي، رفتارهاي پيشگيرانه و اضطراب ناشي از كويد-19 و عوامل موثر بر استرس درك شده در زنان باردار: يك مطالعه مقطعي مبتني بر بيمارستان

مقدمه: عوامل رواني و رفتاري ناشي از كويد 19 اثرات معكوسي بر رفاه و سلامت جسمي- رواني عمومي داشته است. هدف اين مطالعه ارزيابي ارتباط آگاهي، رفتارهاي پيشگيرانه و اضطراب ناشي از كويد-19 با استرس درك شده در زنان باردار بود. روش كار: اين مطالعه مقطعي با استفاده از نمونه گيري در دسترس در بيمارستان هاي ارجاعي زنان زايمان انجام گرفت. آگاهي، رفتارهاي پيشگيرانه و اضطراب ناشي از كوئد-19 و مشخصات دموگرافيك زنان باردار توسط پرسشنامه جمع آوري شد. مقياس استرس درك شده كوهن باي ارزيابي استرس استفاده شد. نتايج: مشاركت كنندگان شامل 290 زن باردار] [M(SD) age =30.64(5.83); 56% nolipar بودند. ميزان آگاهي 7.99 (1.70) از مقياس 0-12 و ميزان رفتار پيشگيرانه 34 (4.27) از مقياس 10-40 بود. داده هاي مربوط به اضطراب ناشي از كوئد-19 و استرس درك شده نشان داد كه به ترتيب 23.8 % و 38.6% از زنان باردار اضطراب و استرس شديد داشتند. همبستگي مستقيم و معني داري بين آگاهي و رفتارهاي پيشگيرانه (0426 =r، p 0.001، moderate) بدست آمد. همچنين نتايج رگسيون تك متغيره نشان داد كه به ترتيب رفتارهاي پيشگيرانه و اضطراب از كوئد-19 1.7 درصد (β= 0.130, SE= 0.123, P=0.027) و 5.51 (β= 0.742, SE= 0.034, P 0.001) تغييرات استرس درك شده را به تنهايي تبيين مي كنند. در رگرسيون چند متغيره، همبستگي متوسطي بين سه متغير وضعيت اشتغال، رفتار پيشگيرانه و اضطراب با نمره استرس درك شده مشاهده شد (R=0.557) و اضطراب بالاترين ضريب رگرسيوني را داشت (β=-0.665). نتيجه گيري: اين يافته ها اهميت ارزيابي تجربيات و ميزان درك زنان باردار از وضعيت موجود اپيدمي، چگونگي رفتار بهداشتي آنها، سلامت رواني و عوامل مرتبط با آن را براي كمك به ارائه دهندگان سلامت براي ارائه خدمات مناسب در دوران همه گيري را نشان ميدهد.