بررسي مروري تأثير اشتغال زنان بر ميزان تمايل به فرزندآوري

مقدمه: ميزان باروري عامل مؤثري در تغييرات جمعيت بوده و از اهميت بالايي برخوردار است و درعين‌حال يكي از اصلي‌ترين دغدغه‌هاي سياست‌گذاران اجتماعي نيز بشمار مي‌رود. عوامل مختلف سياسي، فرهنگي و اجتماعي مي‌توانند بر نرخ باروري تأثيرگذار باشند و كاهش آن تهديدي جدي براي كشور محسوب مي‌شود و كمبود نيروي كار و سالخوردگي جمعيت را در چند دهه آتي به دنبال خواهد داشت. در اين تحقيق به بررسي مروري تأثير اشتغال زنان بر ميزان تمايل به فرزندآوري پرداخته شد. روش كار: در مطالعه حاضر كلمات كليدي اشتغال زنان، باروري و تأثير اشتغال بر نرخ باروري در پايگاه‌هاي Google Scholar، Pubmed، Civilica، SID و Science direct جستجو شده و 32 مقاله به‌دست‌آمده موردبررسي قرار گرفتند. يافته‌ها: يافته‌هاي به‌دست‌آمده نشان مي‌دهد كه عوامل مختلف فرهنگي، اجتماعي، سياسي و اقتصادي بر نرخ باروري تأثيرگذار بوده و به نظر مي‌رسد اشتغال زنان كه در عرصه‏هاي اقتصادي و اجتماعي طي چند دهه اخير حضور پررنگي داشته‌اند، يكي از عوامل تاثيرگذار بشمار مي‌رود و با ميزان تمايل خانواده‌ها به فرزندآوري رابطه معناداري دارد. يكي از چالش هاي اصلي براي زنان شاغل، حفظ تعادل بين كار و مادري است و فشارهاي محيط شغلي و فرهنگي، مي‌تواند مادري زنان شاغل را تحت تأثير قرار دهد. نتايج مطالعات نشان مي‌دهد ازيك سو نگراني براي كمبود توجه فرزند و نبود وقت كافي مي‌تواند تأثيرات منفي بهمراه داشته و از سوي ديگر استقلال مالي، افزايش ميزان اشتغال و نيز ايجاد امنيت مالي، مي‌توانند تأثير مثبت بر رشد جمعيت داشته باشند. نتيجه‌گيري: در نهايت و بر اساس نتايج حاصله، به نظر مي‌رسد ايجاد شغل‌هاي ايمن براي زنان، شرايط خوب شغلي، اجراي سياست‌هاي دوست‌دار خانواده، رفع تعارض‌هاي كار-خانواده و حمايت‌هاي خانوادگي مي‌تواند نقش مهمي در تمايل به مادري زنان شاغل ايفا كرده و تأثير مثبتي بر ميزان تمايل به فرزندآوري داشته باشد.