مقايسه تاثير آموزش به روش تجربه و بازي با آموزش به روش سنتي بر پيشرفت تحصيلي و مهارت حل مساله رياضي دانش آموزان دختر دير آموزپايه اول ابتدايي شهرستان مانه وسلمقان

اين پژوهش با هدف مقايسه تاثير آموزش به روش تجربه و بازي با آموزش به روش سنتي بر پيشرفت تحصيلي رياضي دانش آموزان دختر دير آموزپايه اول ابتدايي شهرستان مانه وسلمقان انجام شد. پژوهش از حيث هدف، كاربردي و از حيث موقعيت، ميداني و بر حسب روش تحقيق نيمه آزمايشي و از نوع طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش، كليه دانش آموزان دختر پايه اول ابتدايي شهرستان مانه وسلمقان درسال تحصيلي1401-1400 در نظر گرفته شد. تعداد 60 نفر دانش آموز دختر ديرآموز پايه اول ابتدايي به عنوان نمونه آماري انتخاب گرديد كه به صورت تصادفي در دو گروه كنترل و آزمون قرار گرفتند. ابزارگردآوري داده ها شامل پرسش نامه مهارت حل مساله هپنر و پترسن(1982) و سوالات رياضي طراحي شده مبتني بر مباحث تدريس شده در 6 جلسه اموزي بود. در گروه آزمون بازي هاي آموزشي جهت آموزش مفاهيم برنامه درسي رياضي اول ابتدايي طي 6 جلسه دو ساعتي براي آشنايي با اعداد، مفهوم جمع، تفريق، جدول شگفت انگيز و آموزش مسال هاي جمع و تفريق اجرا شد. به منظور پاسخگويي به فرضيه‌هاي پژوهشي به منظور مقايسه ميانگين نمرات دو گروه در پيش‌آزمون و پس‌آزمون از روش آماري تحليل كواريانس به كمك نرم افزار SPSS نسخه 20 براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد. نتايج پزوهش نشان داد كه روش تدريس بازي و تجربه بر مهارت حل مساله و يادگيري رياضي دانش آموزان گروه آزمايش در مقايسه با روش سنتي تاثير بيشتري دارد.