اقدام پژوهي؛ چگونه توانستم با ارائه راهكارهاي عملي، اعتماد به نفس دانش آموزم را افزايش دهم؟

يكي ازدلايل عدم يادگيري و نداشتن ارتباطات اجتماعي در نوجوانان ضعف دراعتمادبه نفس است و اين امر رابطه مستقيمي باچگونگي نگرش فرد نسبت به خود دارد و درمان آن بدون توجه به اصول وروشهاي تقويت اعتمادبه نفس انجام نمي پذيرد. يكي از دلايل عمده بسياري از اختلالات رفتاري و شخصيتّي در نوجوانان، ضعف در اعتماد به نفس و احساس خودارزشمندي (عزت نفس) است، بنابراين امروزه در اصلاح و درمان بسياري از اين اختلالات، پرورش و تقويت احساس اعتماد به نفس و مهارتهاي فردي و اجتماعي آنان، نقش بسزايي ايفا مي كند. مدرسه مكان خوبي براي تقويت اعتماد به نفس است، زماني كه قصد داريم به دانش آموزانمان بياموزيم چه اهدافي را در زندگي داشته باشند و براي رسيدن به آن ها چگونه تلاش كنند، بايد احساساتي را كه باعث تقويت تفكرات منفي در آن ها مي شود كاهش دهيم.به اين منظور بايد باورها و توقعات سختي كه از خود دارند و باعث ضعيف شدن اعتماد به نفس مي شود و به آن شدت مي بخشد را تغيير دهيم اينجانب به عنوان كارورز وقتي در كلاس هاي كارورزي حضور داشتم مشاهده كردم كه دانش آموزان درفعاليت هاي داوطلبانه شركت نمي كنند و كمتر سعي مي كند در فعاليت هاي كلاسي و همچنين فعاليت هاي گروهي شركت نمايند و داراي ارتباطات اجتماعي ضعيفي هستند علت اهميت اين مسئله اين است كه اگر دانش آموزان اعتماد به نفس داشته باشند مي توانند تشخيص دهند كه در كدام درس ضعيف و در كدام درس قوي هستند و از اين كه در درسي ضعيف هستند احساس نااميدي و شرمندگي به آنها دست نمي دهد و با اعتمادي كه به خود دارند دنبال رفع مشكل مي گردند و اعتماد به نفس بالا باعث كم شدن استرس دانش‌آموزان مي‌شودو باعث حفظ انگيزه دانش‌آموزان مي‌شود سرسختي دانش آموزان را بيشتر مي‌كند و روابط اجتماعي او را بهبود مي بخشد اما اگر در اين زمينه كاري انجام نشود دچار پيامدهاي منفي مثل احساس شرم، فقدان روابط اجتماعي و اضطراب اجتماعي، اضطراب زياد، كم شمردن توانايي هاي خود مي شود و اين مسئله در زندگي اجتماعي فرد تاثيرات بسيار مخربي به همراه خواهد داشت. به همين منظور از روش مصاحبه و گفت و گو با دانش آموزان استفاده كردم تا دقيقا علت اين امر را جويا شوم و پس از آن براي تاييد صحت صحبت دانش آموزان از پرسش نامه كوپر اسميت كه داراي 58 سوال است و با عبارات بله و خير بايد پاسخ داده مي شد استفاده كردم.جامعه 32 نفر از دانش آموزان كلاس نهم بود كه پرسش نامه روي آن ها اجرا شد .نتايج به دست آمده حاكي از آن بود كه از اين 32نفر 18 نفر داراي اعتماد به نفس پايين يا كمتر از حد متوسط بودند. اين پرسشنامه به روش كمي تحليل شد و نتايج آن در جدول درج شد. باتوجه به روشي كه استفاده كردم به اين نتيجه رسيدم كه احساس بي كفايتي دانش آموزان و اينكه به دنبال تاييد نظر ديگران هستند، فضاي مجازي، روش هاي تدريس خشك و قديمي، رفتار نامناسب معلمان، شرايط بلوغ يكي از علل اصلي كمبود اعتماد به نفس دانش آموزان است و رفتار والدين در تشديد اين امر نقش مهمي را ايفا مي كند. توصيه هاي مهمي كه در اين زمينه انجام شد به اختصار به اين شرح بود: تشويق به افزايش اطلاعات در مورد اعتماد به نفس، حضور در اجتماعات، شركت در فعاليت هاي هنري ورزشي، تشويق به دنبال كردن اهداف، توجه نكردن به نظرات ديگران و ... لذا سعي نمودم تا به كمك معلم اعتماد بنفس آن ها راتقويت نمايم و در جهت رفع اين مشكل فعاليت هايي درحد توان انجام دادم تا دانش آموزان با اجرا كردن اين فعاليت ها سعي كنند اعتماد به نفس خودرا بهبود ببخشند.