روش‌هاي آموزش مسائل زيست محيطي در دوره‌ي ابتدايي

طرح مسئله: پژوهش حاضر با هدف بررسي روش‌هاي آموزش مسائل زيست محيطي در دوره‌ي ابتدايي انجام شد. روش پژوهش: اين پژوهش به شيوه‌ي كيفي و روش سندكاوي است. جامعه‌ي آماري اين پژوهش شامل تمام كتاب‌ها و مقالات فارسي و لاتين بود كه در اين حوزه چاپ شده است و به صورت هدفمند از بين اين منابع نمونه‌گيري شد. جهت بررسي روايي از قابليت اعتبار يا باورپذيري و براي پايايي نيز از اطمينان‌پذيري استفاده گرديد. يافته ها: هيچ انساني نمي‌تواند جدا از طبيعت زندگي كرده باشد؛ بنابراين بايد طبيعت را حفظ كرده و عاقلانه از آن استفاده كنند؛ براي انجام اين كار لازم است دانش مورد نياز طبيعت را در ذهن هر فرد القا كرد؛ كه يكي از مهم‌ترين مسائل زندگي انسان، بحث آموزش مسائل محيط زيست است. توجه‌ي ويژه به آموزش عمومي محيط زيست و حمايت از محيط زيست مي‌تواند راهبردي مكمل براي توسعه و حفاظت از روستاها نيز باشد. در ارتباط با محيط زيست، مسائل و رويدادهاي جديدي مطرح است كه با آن‌چه در گذشته بوده كاملاً تفاوت داشت. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش هاي علمي نشان داد كه فرايند جامعه‌پذيري با هدف تغيير رفتار در سنين كودكي آغاز مي‌شود. از روش‌هاي ذكر شده بايد متناسب با درس، پايه، سطح و امكاناتي كه معلمان ابتدايي در اختيار دارند استفاده شود. از اين رو‌ مسئولين با توجه به اهميت و ضرورت موضوع،‌ كشورهاي پيشرفته و جهان سوم بايد اقدامات لازم براي گسترش فرهنگ حفاظت از محيط زيست را فراهم آورده و بيش از پيش، براي فراگير شدن آن تلاش شود.