نقش واسطه اي درگيري تحصيلي در را بطه بين شبكه هاي اجتماعي و عملكرد تحصيلي (مطالعه موردي:مدارس مقطع متوسطه دوم شهرستان گناباد)

پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش واسطه اي درگيري تحصيلي در را بطه بين شبكه هاي اجتماعي و عملكرد تحصيلي انجام پذيرفته است. تحقيق حاضر از نوع توصيفي –همبستگي است .جامعه آماري اين پژوهش شامل تمام دانش آموزان مقطع متوسطه دوم مدارس دخترانه شهرستان گناباد درسال 1400-1401 بود. تعداد 250 نفر به روش نمونه گيري در دسترس از اين جامعه آماري به عنوان نمونه آماري انتخاب شد. آزمودني ها به پرسشنامه هاي اختلال شبكه هاي اجتماعي ون دن ايندن لمنز ولكنبرگ و همكاران (2016)، پرسشنامه درگيري تحصيلي ريو (2013) پاسخ دادند .براي سنجش عملكرد تحصيلي دانش آموزان، از معدل كارنامه هاي نوبت دوم سال تحصيلي 1401 آنها استفاده شد. اطلاعات جمع آوري شده با نرم افزار spss نسخه 25 وAmose با تحليل همبستگي پيرسون و تحليل مسير مورد تجزيه و تحليل قرارگرفت. نتايج نشان داد بين درگيري تحصيلي با عملكرد تحصيلي رابطه معنادار وجود دارد(0/05 p).همچنين بين شبكه هاي اجتماعي با درگيري تحصيلي رابطه معنادار وجود دارد(0/05 p)، نتايج همچنين نشان داد كه درگيري تحصيلي در رابطه بين شبكه هاي اجتماعي و عملكرد تحصيلي نقش واسطه اي دارد(0/05 p).