اعتبارسنجي داده‌هاي رطوبت خاك سطحي ماهواره‌اي (منطقه مورد مطالعه: استان هاي ساحلي شمال ايران)

رطوبت خاك به عنوان حلقه واسط بين زمين و اتمسفر و تاثير مهمي‌كه بر فرآيندهايي مانند فرسايش خاك، سيلاب، تبخير-تعرق، رانش زمين و... يكي از اجزاي مهم در چرخه هيدرولوژيكي شناخته مي‌شود. اهميت رطوبت خاك سطحي در مطالعات هواشناسي، هيدرولوژي و مديريت منابع آب در پژوهش‌هاي بسياري بررسي شده است. روش‌هاي اندازه گيري زميني عمدتا زمان‌بر و دشوار بوده و به صورت نقطه‌اي ارائه‌ مي‌شوند. تكنيك هاي سنجش از دور فرصت بي نظيري براي استخراج اطلاعات سطح زمين در گستره هاي ‌جغرافيايي بزرگ را فراهم آورده است، در حال حاضر محصولات دورسنجي رطوبت خاك سطحي بطور جهاني ارائه مي‌شوند كه دقت اين محصولات در مناطق مختلف جهان در پژوهش‌هاي ‌بسياري بررسي شده است، با اين وجود تعداد اين مطالعات در ايران بسيار اندك‌ مي‌باشد. در اين پژوهش با استفاده از داده‌هاي مشاهداتي پنج ايستگاه هواشناسي كشاورزي استان‌هاي گلستان (هاشم آباد)، مازندران (قراخيل) و گيلان (لاهيجان، رشت و منجيل) به واسنجي محصولات رطوبت خاك سطحي سنجنده‌هاي ، SMAP و SMOS پرداخته شد و با ارزيابي مقادير آماري ريشه ميانگين مربعات خطا، ضريب همبستگي و اريبي اين نتيجه حاصل شد كه ماهواره SMAP با ميانگين ضريب همبستگي (R) 4925/0 و ميانگين ريشه مربعات خطا (RMSE) 0917/0 نسبت به ديگر محصولات از دقت بيشتري برخوردار بوده است و اين سنجنده بهترين عملكرد را در ايستگاه هاشم آباد با ضريب همبستگي 668/0 و خطاي 071/0 داشته است و ضعيف‌ترين عملكرد را نيز در ايستگاه لاهيجان با ضريب همبستگي 1255/0 و خطاي 1161/0 داشته است.