كاربرد آفتكش‌هاي ميكروبي در مديريت طغيان آفات بالپولكدار جنگلي

Use of microbial pesticides for management of forest lepidopteran pest outbreaks

در سال‌هاي اخير، عواملي همچون تغيير اقليم و گرمايش زمين و دست‌درازي‌هاي انسان در طبيعت باعث تغييرات قابل توجه در تعادل جمعيت‌هاي حشرات و دشمنان طبيعي آنها شده است. آثار زيان‌بار اين عوامل را به خوبي مي‌توان در اِكوسيستم‌هاي جنگلي مشاهده كرد، جايي كه چندين گونه از بالپولكداراني كه قبلا آفات چندان مهمي به شمار نمي‌رفته‌ و يا حداقل به صورت دوره‌اي طغيان مي‌كرده‌اند، امروزه به آفات نسبتا مهمي تبديل شده‌اند كه هر سال با طغيان خود و وارد آوردن خسارت‌هاي اقتصادي مستقيم و غيرمستقيم به جنگل‌ها، نگراني‌هاي اجتماعي زيادي را در ساكنان مناطق جنگلي، دغدغه‌مندان و دوستداران محيط زيست و مسئولان كشور ايجاد كرده‌اند. برخلاف سيستم‌هاي كشاورزي و گلخانه‌اي، استفاده از حشره‌كش‌هاي شيميايي (به جز چند مورد استثنايي مانند ديفلوبنزورون و تبوفنوزايد) در اِكوسيستم‌هاي جنگلي به دليل تاثيرات زيست‌محيطي هرگز توصيه نمي‌شود. از طرفي روش‌هاي رايج مديريت آفات پروانه‌اي مانند تله‌هاي نوري و فروموني و روش‌هاي مكانيكي در شرايط طغياني معمولا پاسخگوي جمعيت انفجاري آفت نيست. در چنين شرايطي، آفتكش‌هاي ميكروبي مبتني بر قارچ‌ها، باكتري‌ها و ويروس‌هاي بيمارگر حشرات به عنوان گزينه‌هاي دوستدار محيط زيست، ابزار بسيار مناسبي براي مديريت طغيان آفات بالپولكدار محسوب مي‌شوند. تجاري‌سازي اين عوامل مستلزم رعايت سه شرط عملي‌بودن و ارزاني توليد انبوه، اثربخشي قابل قبول روي آفت هدف در شرايط طغيان و تاثير حداقلي بر ساير اجزاي اِكوسيستم و موجودات غيرهدف است. در اين مطالعه مروري، وضعيت استفاده از آفتكش‌هاي ميكروبي در اِكوسيستم‌هاي جنگلي با پرداختن به تاريخچه و مشكلات، موانع و نگراني‌هاي احتمالي استفاده از اين عوامل در جنگل‌ها مورد بررسي قرار خواهد گرفت.

The climate changes, global warming and human activities are among the most important concerns affecting natural populations of insect pests and their natural enemies. Forest ecosystems have well experienced the detrimental effects of these changes, where some previously unimportant insect species have emerged as new pests. The regular or periodic outbreak of defoliating pests (Insecta: Lepidoptera) in forests ecosystems has been an important issue in society of Iran. Unlike agricultural systems, the use of synthetic pesticides is not acceptable in forest ecosystems because of their adverse effects on the environment and non-target organisms. Today, only some specific pesticides such as Diflubenzuron (Dimilin) and Tebufenozide (Mimic) are still used in some countries in Europe and North America. In most cases, other control strategies such as light traps, pheromone traps and mechanical methods are not of satisfactory efficacy during outbreaks. Microbial pesticides, formulated based on bacterial, fungal and viral entomopathogens, are an important group of environmentally-friend alternatives for integrated management of forest pest outbreaks. The success of microbial agents as commercial pesticides depends on some factors, including the practicality and ease of mass production, satisfactory efficacy against the target pest under outbreak condition, and having minimal adverse effects on non-target organisms and environment. This study, explores the status of microbial pesticides in management of forest pests by reviewing the history, as well as limitations and probable concerns associated with the use of these agents in forest ecosystems.