اثر كلرزني بر حذف انتروكوكوس هاي مقاوم به آنتي بيوتيك فاضلاب شهري

The impact of chlorination on removing antibiotic resistant Enterococcus in municipal wastewater

امروزه فاضلاب‌ها خطرات زيست محيطي زيادي را با خود به همراه آورده است. فاضلاب‌ها شرايطي را فراهم مي كنند كه باكتري هاي مقاوم به آنتي بيوتيك مي توانند در آن رشد كرده و تكثير شوند. علاوه بر اين، ژن‌هاي مقاومت به آنتي‌بيوتيك در پساب نهايي مي‌توانند باقي بمانند و بنابراين مي‌توانند از اين طريق در محيط پخش شوند. در مطالعات متعددي وجود انتروكوكوس بيماري‌زا حامل ژن‌هاي مقاومت به آنتي بيوتيك در آب و پساب گزارش شده است. هدف ما در اين تحقيق، بررسي اثر كلر‌زني بر بهبود كيفيت فاضلاب از نظر حذف انتروكوكوس‌هاي مقاوم به آنتي بيوتيك‌ها بود. نمونه برداري از فاضلاب خام و پساب قبل و بعد از مرحله كلرزني از تصفيه خانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي جنوب شهر تهران در سه فصل پاييز، زمستان و بهار انجام شد. پس از تهيه رقت سريالي، واحد تشكيل دهنده كلني (CFU) با استفاده از روش كشت پورپليت تعيين شد. در ادامه، از محيط كشت انتخابي بايل آسكولين آزيد آگار براي جداسازي جنس انتروكوكوس استفاده شد و بر‌اساس آزمايشات بيوشيميايي شناسايي نسبي انجام شد. حساسيت آنتي بيوتيكي باكتري‌ها در فاضلاب خام و قبل از كلرزني، با استفاده از روش انتشار ديسك بررسي شد. همه جدايه‌ها به وانكومايسين، سيپروفلوكساسين و آموكسي سيلين حساس بودند. بعلاوه، 40 درصد جدايه‌ها به جنتامايسين، 40 درصد به آزيترومايسين و 20 درصد به تتراسايكلين مقاوم بودند. با توجه به اينكه انتروكوكوسي از فاضلاب پس از مرحله كلرزني جدانشد، مي توان نتيجه گرفت كه كلرزني روشي موثر در حذف اين باكتري از پساب بوده است.

Today, wastewaters have brought many environmental hazards with them. Wastewaters provide conditions where antibiotic resistant bacteria can grow and multiply in it. Furthermore, antibiotic resistant genes remain in the final effluent, and thus in this way can be spread into the environment. In several studies, the presence of pathogenic Enterococcus, carrying antibiotic resistant genes have been reported in water and wastewater, and therefore, tracking this bacterium in environment is important. In this research, we aimed to evaluate the chlorination s effect on improving wastewater quality in point of removal of resistant Enterococcus to antibiotics. Sampling of raw and effluent wastewater before and after chlorination from the treatment plants in the south of Tehran was taken in three seasons, including autumn, winter and spring. After preparation of serial dilutions, the colony forming unit (CFU) was determined using pour plate culture method. Then, by using Bile Esculin Azide Agar as a selective medium the bacteria was isolated, and identified based on biochemical tests. From raw sewage and wastewater before chlorination step, the antibiotic resistant bacteria have been isolated. Thus, antibiotic susceptibility test was assessed through disk diffusion method. In our results, all isolates were sensitive to vancomycin, ciprofloxacin and amoxicillin. Furthermore, 40% of isolates were resistant to gentamicin, 40% resistant to azithromycin and 20% resistant to tetracycline. Considering the lack of detection of Enterococcus in wastewater after chlorination step, it can be concluded the chlorination was an effective method on removing this genus of bacteria from wastewater.