شماره ركورد كنفرانس :
5298
عنوان مقاله :
الگوي مقاومت دارويي گونه هاي كانديدا جدا شده از بيماران مبتلا به واژينيت در گچساران
عنوان به زبان ديگر :
Antifungal resistance pattern of Candida species isolated from cases of vaginitis in Gachsaran
پديدآورندگان :
خداوندي عليرضا گروه ميكروبيولوژي، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامي، گچساران، ايران , جدبابايي نگار گروه ميكروبيولوژي، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامي، گچساران، ايران , عليزاده فهيمه mnalizadeh@yahoo.com گروه ميكروبيولوژي، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامي، گچساران، ايران , عالي نژاد مهوش گروه ميكروبيولوژي، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامي، گچساران، ايران
كليدواژه :
كانديديازيس ولوواژينيت , داروهاي ضد قارچي , گونه هاي كانديدا
عنوان كنفرانس :
اولين كنفرانس بين المللي زيست شناسي ميكروبي
چكيده فارسي :
ولوواژينيت كانديديايي (VVC) يكي از شايعترين عفونتهاي دستگاه تناسلي در زنان است كه در اثر رشد بيش از حد كانديدا آلبيكانس ايجاد ميشود. در سالهاي اخير اين نوع كانديديازيس توسط گونه هاي مقاوم غير آلبيكانس كانديدا نيز افزايش يافته است. هدف اصلي از اين مطالعه بررسي الگوي مقاومت دارويي در گونه هاي مختلف كانديدا جدا شده از زنان مبتلا به واژنيت قارچي مراجعه كننده به بيمارستان شهيد رجايي گچساران بوده است. از 150 بيمار مشكوك به واژنيت نمونه گيري شد و نمونه ها جهت شناسايي گونه هاي كانديدا توسط روشهاي تشخيصي از قبيل توليد لوله زايا، كشت در محيط كروم آگار و در نهايت PCR با استفاده از پرايمرهاي يونيورسال قارچي ITS1 و ITS4 مورد ارزيابي قرار گرفتند. سپس با استفاده از روش هاي ديسك گذاري و ميكرودايلوشن برات تحت پروتوكل استاندارد CLSI (M27M44S) الگوي مقاومت دارويي گونه هاي شناسايي شده با داروهاي كتوكونازول، فلوكونازول وآمفوتريسين بي تعيين گرديد. يافته ها حاكي از شيوع 50 مورد واژنيت كانديديايي مثبت بود و گونه هاي شناسايي شده به ترتيب فراواني شامل كانديدا آلبيكانس (70%)، كانديدا كروزئي (28%) و كانديدا تروپيكاليس با فراواني 2% بوده است. در ضمن ميزان شيوع عفونت كانديديازيس نيز 33/33 درصد بوده است. بارداري و ديابت به ترتيب بيشترين فراواني ريسك فاكتورها را به ميزان 71.2% و 39.8% داشته اند. همچنين ميزان مقاومت نسبت به كتوكونازول و آمفوتريسين بي در گونه هاي كانديدا آلبيكانس، كروزئي و تروپيكاليس به ترتيب 40-50، 35-43 و 33-66 درصد و در مورد فلوكونازول نيز 0 تا 25 درصد گزارش شد. اين مطالعه نشان داد كه شيوع كانديديازيس مقاوم به دارو با گونه هاي مختلف كانديدا در حال فزوني است و بنابراين شناسايي الگوي مقاومت در اين گونه ها جهت درمان مناسب ضروري به نظر مي رسد.
چكيده لاتين :
Vulvovaginal candidiasis (VVC) is one of the most frequent reasons for gynecological consultations which is caused by an overgrowth of Candida albicans in the majority of cases. Currently, VVC caused by non-albicans Candida species, which are resistant to routinely used antifungals, is on the rise. The aim of this study was to investigate the pattern drug resistance in the Candida species isolated from patients with vaginitis in the Shahid Rajaii Hospital of Gachsaran. High vaginal swabs were collected from 150 women with VVC clinical signs. Indeed, sample processing consisted of germ tube and culture onto CHROM agar, carbohydrate assimilation test and supplementary PCR. Then, the inhibitory effect of antifungals such as ketoconazole, fluconazole and amphotericin B was measured using the disc diffusion and microdilution broth assay based on CLSI guidelines (M27M44S). Findings shown that 50 cases were vaginal candidiasis that resulted from: C. albicans (70%), C. krusei (28%) and C. tropicalis (2%). Importantly, the incidence of candidiasis was estimated at 33.33%. Pregnancy and diabetes were the most frequently implicated risk factors (71.2% and 39.8%). In addition, resistance to ketoconazole and amphotericin B in C. albicans, C. krusei and C. tropicalis was 40-50%, 35-43% and 33-66%, respectively. While, resistance to fluconazole was 25%, 10% and 0% for C. albicans, C. krusei and C. tropicalis, respectively. This study demonstrated that resistance to antifungals was found to significantly increase with time. Continued surveillance of changes in species distribution and susceptibility to antifungals are necessary to guide treatment.