تاثير رويكرد رفتاري و تعاملي معلمين تربيت بدني بر نگرش دانش آموزان

رفتار معلمان تربيت بدني در طول فرآيند آموزشي بر شكل گيري نگرش دانش آموزان تأثير مي گذارد. اين پژوهش با هدف تعيين نگرش دانش آموزان نسبت به درس تربيت بدني انجام شده است. نمونه تحقيق، دانش آموزان پايه هاي هفتم و هشتم هشت مدرسه دوره متوسطه اول مختلف در برخي از شهرهاي استان مازندران بوده اند كه مورد بررسي قرار گرفته اند. اين پژوهش در مجموع 514 آزمودني كه همگي دانش آموزان پسر بوده اند را گردآوري كرده است. داده هايي كه نگرش آزمودني ها را مشخص كرده است با پركردن پرسشنامه ها حاوي بيست سوال مختلف جمع آوري شد. پس از جمع آوري داده ها، تحليل عاملي انجام شد. نتايج به‌دست‌آمده از تجزيه و تحليل نشان مي‌دهد كه سه مولفه نهفته مهم وجود دارد. اولين مؤلفه نهفته را مي توان نگرش منفي دانش آموزان نسبت به درس تربيت بدني دانست. اين شامل حدود 20٪ از واريانس توضيح داده شده با ريشه 4.127 است. مؤلفه نهفته دوم را مي توان به عنوان نگرش بسيار مثبت نسبت به درس تربيت بدني شناسايي كرد. اين شامل حدود 16٪ از واريانس توضيح داده شده با ريشه 3.233 است. سومين مؤلفه نهفته با ريشه 31/1 و واريانس تبيين شده 65/5 با گرايش به نگرش منفي دانش آموزان در نظر گرفته مي شود. اين به وضوح دستورالعمل هايي را براي معلمين تربيت بدني به منظور بهبود نگرش دانش آموزان نسبت به درس هاي تربيت بدني مشخص مي كند