ميزان تاثير ورزش همگاني در بهبود سلامت اجتماعي كاركنان و مديران ورزشي

هدف پژوهش: ورزش براي همه يا ورزش همگاني امروزه جزء بخش اساسي سلامت عمومي جامعه است و در واقع مولفه اساسي در يك زندگي سالم به شمار مي رود. با وجود شواهد گسترده درباره مزايا و منافع شناخته شده ورزش همگاني، هنوز هم گزارش هايي از سراسر دنيا نشان دهنده درصد بالاي افراد غيرفعال است، بنابراين نياز به مداخلاتي براي تغيير اين رفتارها به شدت احساس مي شود. سازمان بهداشت جهاني نيز به اين موضوع واكنش نشان داده است و برنامه حركت به سوي سلامت را ايجاد كرد كه هدف آن افزايش و بهبود سلامت اجتماعي مردم بود. با توجه به مطالب بيان شده و در رابطه با همين موضوع اين پژوهش با هدف ميزان تاثير ورزش همگاني در بهبود سلامت اجتماعي كاركنان و مديران ورزشي در استان خراسان رضوي انجام پذيرفت. روش و روند پژوهش: پژوهش حاضر از نوع پژوهش هاي كاربردي مي باشد كه روش نمونه گيري آن به صورت روش تمام شمار انجام گرفت. جامعه آماري پژوهش را همه كاركنان، كارمندان و مديران اداره كل ورزش و جوانان استان خراسان رضوي تشكيل دادند. ابزار گردآوري اطلاعات اين پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود كه پس از نظر خواهي تخصصي در مورد روايي و اعتبار پرسشنامه در مطالعه راهنما و با استفاده از آزمون آلفا كرونباخ 88/0 تاييد شد. همچنين بخش ديگر جمع آوري اطلاعات اين پژوهش به صورت ميداني و با استفاده از مصاحبه از كاركنان، كارمندان و مديران اداره كل ورزش و جوانان استان خراسان رضوي انجام گرفت. در اين پژوهش سعي شد تا مهم ترين تاثيرات و نقش هايي را كه ورزش همگاني و فعاليت جسماني مي تواند در بين كاركنان و كارمندان و مديران يك سازمان دارا باشد سنجيده شود. يافته ها: هدف از همگاني يا عمومي كردن ورزش در جامعه، حفظ سلامت جسمي و روحي و ايجاد نشاط و شادابي و استفاده‌ مطلوب از اوقات فراغت و نيز ايجاد زمينه‌ي تفريحات سالم براي آحاد مردم است. نگاهي به تاثير ورزش بر سلامت جسماني، رواني، اجتماعي و معنوي و ميزان مشاركت مردم در ديگر كشورها نشان از اهميت آن در زندگي روزمره دارد. توسعه‌ي ورزش‌ همگاني در شرايطي كه بي‌تحركي و مشكلات و بيماري‌ هاي ناشي از زندگي شهري، سلامتي بسياري از شهروندان را تهديد مي‌كند، مي‌تواند راه حلي براي كاهش مشكلات ناشي از زندگي شهري باشد. سازمان بهداشت جهاني، ورزش‌هاي شهروندي و همگاني را ورزش‌هايي مي‌داند كه با كمترين هزينه براي همه‌ي افراد جامعه در دسترس باشند و هدف از پرداختن به چنين ورزش‌هايي ارتقاي سلامت اجتماعي كاركنان يك سازمان و همچنين مردم جامعه است. در همين رابطه يافته هاي پژوهش حاكي از آن بود كه ورزش همگاني رابطه مثبت و معنا داري با ارتقا و بهبود سلامت اجتماعي كاركنان و مديران اداره كل ورزش و جوانان استان خراسان رضوي دارد به طوريكه ورزش همگاني بيشترين تاثير را به ترتيب در ارتباط موثر كاركنان با يكديگر، توانايي بالا در تصميم گيري صحيح، افزايش بهره وري كاركنان، بهبود سلامت جسماني و افزايش رضايت شغلي در يك سازمان را به دنبال داشت. نتايج: امروزه ورزش و به ويژه ورزش‌ همگاني از آنجا كه موجب افزايش اميد به زندگي از طريق ارتقاي سلامت اجتماعي افراد يك جامعه مي‌شود، يكي از شاخص‌هاي توسعه انساني در جوامع به شمار مي‌رود. همچنين با افزايش سلامت و نشاط كاركنان يك سازمان سبب افزايش بهره‌ وري و همچنين رضايت شغلي و به دنبال آن پيشرفت چشمگير يك سازمان در ميان ديگر نهاد ها مي شود. در ايران نيز قوانين مصوب، اولويت وظايف وزارت ورزش و جوانان، كميته ملي المپيك، فدراسيون هاي ورزشي كشور، هيئت هاي ورزشي و ادراه كل ورزش و جوانان استان ها، كارشناسان تربيت بدني سازمان هاي دولتي و خصوصي و همه واحد هاي تربيت بدني ارگان هاي نظامي و غيرنظامي بر همگاني شدن ورزش تاكيد كرده است. بنابراين به مديران سطوح عالي و تصميم گيرنده پيشنهاد مي شود كه توجه ويژه به ارتقاء ورزش همگاني در بين كاركنان و مديران سازمان خود داشته باشند.