اثر تمرين بازتواني قلبي به دو شكل تداومي و تناوبي بر hs-CRP و ظرفيت عملكردي در بيماران تحت عمل جراحي بايپس عروق كرونري

هدف پژوهش: يكي از عوامل اصلي مرگ و مير در جهان بيماري هاي قلبي و عروقي است. بيش از 40 درصد مرگ و مير در تهران ناشي از بيماري قلبي عروقي است. آترواسكلروزيس يا تصلب شراين يكي از علل اصلي مرگ و مير در بيماري قلبي عروقي است. مطالعات نشان مي دهد كه التهاب نقش اساسي و مهمي در شروع و پيشرفت بيماري عروق كرونر دارد. التهاب باعث مي شود ضايعات آترواسكلروتيك به سمت پارگي پلاك پيش روي كنند. به نظرمي رسد hs-CRP به عنوان عامل التهابي، يك متغير مستقل براي ايجاد ضايعات آترواسكلروتيك عمل مي كند. اين متغير حساس ترين شاخص التهابي و پيشگويي كننده قوي خطر بيماري هاي قلبي عروقي است، كه افزايش آن با افزايش 2 تا 5 برابري خطر حوادث قلبي عروقي همراه بوده است. از طرفي كشاهده شده كه بهبود ظرفيت فلبي عروقي سبب بهبود كيفيت زندگي و كاهش مرگ و مير در اين افراد مي شود. تمرين تداومي تمريني روتين است كه در مراكز بازتواني مورد استفاده قرار گرفته است. امروزه تمرين تناوبي با توجه به مزايايي كه دارد مورد توجه دانشمندان اين حوزه قرار گرفته است. بنابر اين هدف اين پزوهش بررسي اثر تمرين بازتواني قلبيبه دو شكل تداومي و تناوبي بر hs-CRP و ظرفيت عملكردي در بيماران تحت عمل جراحي بايپس عروق كرونري بود. روش و روند پژوهش: تحقيق حاضر از نوع نيمه تجربي و كاربردي و در قالب طرح سه گروهي و در سال 1397 انجام شده است. جامعه آماري اين پژوهش بيماران پيوند عروق كرونري و نمونه هاي آماري اين تحقيق را بيماران مراجعه كننده به بيمارستان اميركبير اراك كه تحت عمل پيوند عروق كرونري (باي پس) قرار گرفته بودند. تحقيق حاضر از نوع نيمه تجربي و كاربردي و در قالب طرح سه گروهي و در سال 1397 انجام شده است. جامعه آماري اين پژوهش بيماران پيوند عروق كرونري و نمونه هاي آماري اين تحقيق را بيماران مراجعه كننده به بيمارستان اميركبير اراك كه تحت عمل پيوند عروق كرونري (باي پس) قرار گرفته بودند. آزمودني ها ابتدا در جلسه آشنايي با مراحل آزمون و تمرين شركت نمودند. طول تمرين هشت هفته و با تواتر سه جلسه در هفته بود. سپس، 24ساعت قبل از شروع تمرين بازتواني و 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمريني نمونه گيري خون براي ارزيابي متغيرهاي بيوشيمايي مورد سنجش قرار گرفت. در جلسه اول اوج توان آزمودني ها براي تعيين شدت تمريني هر فرد اندازه گيري شد. براي تعيين شدت تمرين بر اساس برونده اوج توان ، ابتدا به منظور گرم كردن، افراد 10 دقيقه با توان 20 وات بر روي دوچرخه كارسنج ارگولاين(SELECT100 ساخت آلمان، قابليت نصب ECG) ركاب زدند، سپس، مقاومت اوليه بر روي 60 وات تنظيم و هر دقيقه 15 وات اضافه شد. معيار توقف تست واماندگي ارادي، ناهنجاري معني دار در ECG (افت قطعه ST بيش از 2 ميلي متر، يا پاسخ غير طبيعي فشار خون) و بالا بودن ميزان درك فشار (آزمون شفاهي بورگ ، مقياس 10 واحدي) بود. براي تجزيه و تحليل داده‌ها، از آزمون تحليل كواريانس و در صورت تفاوت، جهت تعيين محل تفاوت از آزمون تعقيبي بونفروني استفاده شد. كليه تحليل‌هاي آماري با استفاده از نرم افزار Spss نسخه 20 انجام شد. يافته ها: يافته ها نشان دادhs-CRP سرم پس از 8 هفته تمرين در گروه‌ تداومي و تناوبي كاهش يافت (001/0P=). ظرفيت عملكردي در گروه تداومي (001/0P=) و تناوبي (003/0P=) افزايش معني دار داشت. نتايج: نتايج تحقيق نشان داد كه انجام تمرين تناوبي ظرفيت عملكردي بيماران CABG را افزايش داد، از سوي ديگر سبب كاهش hs-CRP سرمي شد. احتمالا تمرين تناوبي با زمان هاي كوتاه و شدت بالاتر چالش بزرگتري را براي پمپ قلبي و سازگاري هاي عروقيفراهم مي كند فراهم مي كند زيرا تمرين تناوبي منجربه افزايش ايسكمي عضلاني و ايجاد حوضچه خوني در عضلات فعال ميشود و اين و شرايط هايپوكسي كه ايجاد شده باعث القاي عامل HIF و بيان ژن VEGF شده و همچنين، سبب افزايش NO و در ادامه باعث روشن شدن مسير سيگنالي آنژيوژنز مي شود. احتمالا تمرين تناوبي همانند تمرين تداومي مي تواند به عنوان تمريني ايمن در برنامه بازتواني قلبي اين بيماران مورد استفاده قرار گيرد.