مقايسه ي اثر اجراي تمرينات مقاومتي و هوازي بر ترشح هورمون هاي تيروئيدي

هدف پژوهش: هورمون هاي اصلي مترشحه از غده تيروئيد عبارتند از تيروكسين (T4)، و تري يدوتيرونين (T3)، كه در گردش خون وجود دارند. توليد غده اي T4 و T3 توسط هورمون محرك تيروئيد (TSH) آزاد شده از هيپوفيز قدامي كنترل مي شود. در جريان ورزش و مسابقات ورزشي، بدن با تقاضاهاي بسياري روبرو است كه تغييرات فيزيولوژيكي زيادي را موجب مي شود. بررسي تأثير تمرينات ورزشي بر هورمون هاي تيروئيد با توجه به نقش انكارناپذير آن ها در به كارگيري سيستم هاي انرژي و متابوليسم پايه بدن (BMR) ضروري است. علي‌رغم اهميت هورمون‌هاي تيروئيد، شواهد كمي در مورد ارتباط آن‌ها با نوع، شدت و مدت تمرين در دسترس است و مطالعات موجود نتايج متناقضي را به دنبال دارد. بنابراين اين مقاله مروري، به مطالعات مربوط به فهم و كاربرد بكارگيري روش هاي تمريني مؤثر بر ترشح اين هورمون ها مي پردازد. روش و روند پژوهش: اين مقاله به صورت مروري به تحقيقاتي مي پردازد كه اثر اجراي تمرينات مقاومتي و هوازي بر ترشح هورمون هاي تيروئيدي را بررسي كرده اند.يافته ها: به نظر مي رسد هورمون هاي تيروئيد و هورمون محرك آن ها نيز كه از هيپوفيز ترشح مي شود در تغييرات پس از تمرين مقاومتي در كنار ديگر هورمون ها ايفاي نقش كنند. يافته ها: در بررسي‌هايي كه به صورت كلي پيرامون اثر تمرين استقامتي بر ترشح هورمون‌هاي T3، T4 و TSH انجام گرفت مشخص شد كه ميزان T3 افزايش مي‌يابد ولي T4 وTSH كاهش مي‌يابد. از اين رو شواهد نشان مي دهد كه ورزش مي تواند عملكرد تيروئيد را بهبود بخشد، ترشح غده تيروئيد را تحريك كند و حساسيت بافت به هورمون هاي تيروئيد را افزايش دهد. نتايج متناقض را مي توان به اين شكل توضيح داد كه تأثير ورزش بر عملكرد تيروئيد بحث برانگيز است. شدت، مدت و نوع ورزش ممكن است الگوهاي متفاوتي از پاسخ را برانگيزد.نتيجه گيري: مرور حاضر مشخص مي كند اجراي تمرينات استقامتي و مقاومتي و يا هر دو با هم، نتايج متناقض و اثرات متفاوتي بر ترشح هورمون هاي تيروئيدي مي گذارند. به نظر مي رسد اجراي پروتكل هايي كه متشكل از هر دو نوع تمرين مقاومتي و استقامتي مي باشند، در ترشح هورمون هاي تيروئيدي، سازگاري هاي عملكردي و متابوليكي بيشتري به همراه دارند.