تاثير آموزش به شيوه غيرخطي بر سواد بدني دانش آموزان دختر

هدف پژوهش: سواد بدني به معني ظرفيت فرد براي داشتن سبك زندگي سالم و فعال بدني است كه نقش بسزايي در ادراك، اعتماد به نفس و انگيزش در تمامي مراحل زندگي دارد. هدف از انجام پژوهش حاضر تاثير رويكرد غيرخطي بر سواد بدني دانش آموزان 8_ 9 ساله بود. روش و روند پژوهش: روش خطي بر پايه روش هاي سنتي و مرسوم و در مقابل روش غيرخطي برگرفته از پويايي هاي بوم شناختي با استفاده از قيود تكليف ( قوانين مربوط به فعاليت و تجهيزات) طرح ريزي و اجرا شد. بدين منظور از بين دانش آموزان دختر 8 تا 9 ساله شهرستان كوهدشت در سال تحصيلي 1401_1400، 45 نفر به روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند و به طور تصادفي در سه گروه كنترل، رويكرد خطي و رويكرد غيرخطي قرار گرفتند. از آزمون ارزيابي كانادايي سواد بدني براي ارزيابي سواد بدني استفاده شد. ابتدا از گروه ها پيش آزمون به عمل آمد. سپس گروه هاي تمريني به مدت 12 جلسه و هر جلسه 60 دقيقه به تمرين برنامه تمريني تدوين شده پرداختند. برنامه حركتي تدوين شده در دو گروه به صورت خطي و غيرخطي اجرا شد. گروه كنترل به اجراي برنامه هاي معمول پرداختند. پس از اتمام جلسه دوازدهم، از آزمودني هاي هر سه گروه پس آزمون به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون كووايانس و آزمون تعقيبي LSD در سطح خطاي 0/05 با نرم افزار 19_spss تحليل شد. يافته ها: يافته ها نشان داد كه هر دو رويكرد خطي و غيرخطي سبب بهبود معنادار در مولفه هاي سواد بدني شد. هم چنين تاثير گذاري رويكرد غيرخطي نسبت به رويكرد خطي بيش تر بود. نتايج: رويكرد غيرخطي به دليل محور قرار دادن فرد، پردازش ناهوشيار، توجه به تفاوت هاي فردي و نيازهاي ويژه تكليف اثر بخشي بيش تري دارد. بر اين اساس مي توان از رويكرد غيرخطي جهت ارتقا سواد بدني دانش آموزان بهره برد.