اثر تمرين مقاومتي به‌همراه مصرف مكمل زالزالك بر برخي شاخص‌هاي استرس اكسيداتيو موش‌هاي نر آلزايمري

هدف پژوهش: بيماري آلزايمر شيوع روزافزوني دارد. رسوب آميلوئيد بتا و سميت عصبي نقش مؤثري را در بيماري آلزايمر ايفا مي‌كنند. تصور مي‌شود كه استرس اكسيداتيو نقش اصلي را در بيماري‌زايي دارد كه به توليد گونه‌هاي اكسيژن فعال و ايجاد آسيب‌هايي به ماكرومولكول‌ها در سلول‌هاي هدف منجر مي‌شود. روش و روند پژوهش: تحقيق حاضر به‌منظور بررسي اثر 12 هفته تمرين مقاومتي به‌همراه مصرف مكمل زالزالك بر برخي از شاخص‌هاي استرس اكسيداتيو در سرم موش‌هاي نر آلزايمري انجام گرفت.روش پژوهش: در اين پژوهش تجربي، 30 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار به شكل تصادفي در پنج گروه شش‌تايي؛ كنترل سالم، كنترل آلزايمري، آلزايمري تحت تمرين مقاومتي، آلزايمري تحت تمرين مقاومتي همراه با مصرف مكمل زالزالك و آلزايمري به‌همراه مصرف مكمل زالزالك تقسيم شدند. تمرين مقاومتي به مدت 12 هفته و 5 روز در هفته و به‌صورت بالا رفتن از نردباني به طول يك متر، همراه با وزنه‌هاي متصل به دم موش‌ها بود. وزنة متصل به دم هر حيوان در هفتة اول 50 تا 60 درصد و در هفته‌هاي پاياني به 140 تا 150 درصد وزن موش‌ها رسيد. گروه دريافت مكمل، مخلوط پودر زالزالك را با غذاي استاندارد موش‌ها به نسبت 6/25 درصد پودر زالزالك دريافت كردند. 24 ساعت پس از آخرين مداخلة تمرين و مكمل، موش‌ها بي‌هوش شدند و سطوح سرمي سوپراكسيد ديسموتاز، گلوتاتيون پراكسيداز، ظرفيت آنتي‌اكسيداني تام و مالون دي‌آلدهيد به روش الايزا تعيين شد. يافته‌ها: تمرين مقاومتي به‌ويژه در زمان مصرف مكمل زالزالك، به افزايش معنادار (002/0P=) سطح سرمي گلوتاتيون پراكسيداز در مقايسه با گروه‌هاي ديگر منجر شد. اما تغيير معناداري در سطح سرمي آنزيم سوپراكسيد ديسموتاز، ظرفيت آنتي‌اكسيداني تام و پراكسيداسيون ليپيدي در گروه‌هاي تجربي و كنترل ديده نشد. نتيجه‌گيري: تمرينات ورزشي به كاهش بتا آميلوئيد‌ها در بيماري آلزايمر منجر مي‌شود، اما فعاليت ورزشي نيز مي‌تواند از طريق افزايش توليد گونه‌هاي اكسايشيROS) و (RNS به ايجاد استرس اكسيداتيو و توليد بعدي پراكسيداسيون ليپيدي هم منجر شود كه مكمل درماني مي‌تواند اين استرس اكسيداتيو و پراكسيداسيون ليپيدي را كاهش دهد، البته اين اتفاق به نوع، شدت و دورۀ فعاليت بستگي دارد.