چالش هاي سرمايه گذاري داخلي در بخش گردشگري؛ موردمطالعه: استان آذربايجان شرقي

هر صنعتي براي توسعه و رونق بيشتر نياز به سرمايه گذاري دارد. دولت ها امكان سرمايه گذاري حداكثري در همه بخش هاي اقتصادي ندارند، ازاين‌رو نيازمند مشاركت سرمايه گذاران خصوصي در بخش هاي مختلف اقتصادي هستند. تجربه نيز نشان داده عموماً سرمايه گذار خصوصي چون انگيزه كسب حداكثر سود را دارد، معمولاً عملكرد موفق تري نسبت به بخش دولتي دارند. بخش گردشگري از جمله بخش هايي است كه براي رونق بيشتر نيازمند سرمايه گذار است. اما ماهيت و ويژگي هاي گردشگري ميزان ريسك پذيري آن را در مقايسه با ساير فعاليت هاي اقتصادي بيشتر مي كند. به دليل آسيب‌پذيري و شكننده بودن گردشگري، بازگشت سرمايه در گردشگري سخت و زمان بر است؛ بنابراين ارائه راهكار براي جذب سرمايه گذار در گردشگري ضروري است. با مقايسه ميزان طرح ها و پروژه هاي گردشگري كه طي چند دهه اخير در استان‌هاي مختلف به‌ويژه در استان هاي هم‌تراز آذربايجان شرقي چون فارس، اصفهان، خراسان رضوي و... اجرا شده اند، به نظر مي رسد ميزان سرمايه گذاري در بخش گردشگري در استان آذربايجان شرقي كمتر است؛ بنابراين اين پژوهش باهدف شناسايي چالش هاي سرمايه گذاري در بخش گردشگري در استان آذربايجان شرقي و ارائه راهكار براي جذب بيشتر سرمايه گذار انجام شده است. باتوجه‌به اين كه سرمايه گذاري خارجي تحت‌تأثير روابط سياسي اقتصادي كشورها است در اين پژوهش بر سرمايه گذاري داخلي تأكيد شده است. براي اين منظور با مديران ارشد و مياني استان در بخش گردشگري و فعالان بخش خصوصي گردشگري استان مصاحبه انجام شده است. مصاحبه ها تا رسيدن به مرحله اشباع نظري ادامه يافتند و در مجموع 14 مصاحبه انجام شد. بر اساس يافته ها عواملي چون فضاي فرهنگي بسته، عدم شناخت از گردشگري و عايدات اقتصادي آن، عدم مديريت يكپارچه، عدم شناخت و معرفي داشته هاي فرهنگي از جمله دلايل عدم رغبت سرمايه گذاران براي سرمايه-گذاري در بخش گردشگري استان است. در ادامه راهكارهايي چون برندسازي، ايجاد كمپين هاي تبليغاتي، اعمال سياست هاي تشويقي، برگزاري تورهاي اينفو، ارائه بسته هاي سرمايه گذاري مطالعه شده ارائه شدند.