بررسي ميزان بيواتانول قابل توليد از پسماند هاي كشاورزي

امروزه اهميت استفاده از انرژي هاي تجديدپذير روز به روز در حال افزايش است. با توجه به افزايش روز افزون نياز به انرژي و كم شدن حجم ذخاير انرژي فسيلي، افزايش آلودگي هاي زيست محيطي و افزايش ابتلا به بيماري هاي تنفسي، استفاده از انرژي هاي تجديدپذير مانند سوخت زيستي اهميت ويژه اي دارد. استفاده از سوخت هاي زيستي علاوه بر نقشي كه در ذخيره سوخت هاي تجديدناپذير فسيلي دارد، موجب كاهش انتشار مواد آلاينده و كاهش سطح گازهاي گلخانه اي نيز مي شود. سالانه بخش عمده پسماند هاي كشاورزي كشور نظير گندم، چغندر و ذرت توسط كشاورزان سوزانده شده كه علاوه بر هدر رفت اين منابع، سبب آلودگي هوا نيز مي شود. در اين مقاله ضمن بررسي ميزان توليد و ميزان نياز به سوخت هاي فسيلي و زيستي، آن ها را با هم مقايسه كرده، و ميزان ضايعات كشاورزي در استان خراسان رضوي و ميزان اتانول قابل استحصال از آن ها به عنوان يكي از مهم ترين سوخت هاي زيستي را نيز تخمين زده ايم.