تحليل گفتمان انتقادي سروده (مطر ناعم في خريف بعيد) محمود درويش براساس الگوي نورمن فركلاف

درويش از سرايندگان ادب پايداري به شمار مي رود و بيشتر اشعار او به مسئلۀ فلسطين مربوط است. پژوهش حاضر در تلاش است تا با استفاده از روش تحليل گفتمان انتقادي فركلاف، در اين سروده به مسئلۀ وطن و نحوۀ بازتاب آن در سه سطح (توصيف، تفسير، تبيين) به رابطه ي متقابل شعر به عنوان متن و جامعه بپردازد. نتايج حاصل بدين قرار است: با توجه به پرداختن اين سروده به مسئلۀ اشغال فلسطين؛ ايدوئولوژي حاكم بر آن، وطن است و اين سروده، حاصل تجربيات شاعر بوده چرا كه وي طعم تلخ آوارگي.. را چشيده است و در سطح توصيف، شاعر واژگاني را كه مرتبط با وطن است، به كار مي برد و در سطح تفسير، با استفاده از عناصر طبيعت در پي ترسيم شرايط حاكم بر وطنش به شكل ملموس تري است و چون اشعار درويش آميزه ايي است از عشق و وطن؛ در اين شعر تأثيرپذيري وي از مكتب رومانتسيم را مي توان ديد چرا كه وطن را چونان معشوقه خود مورد خطاب قرار داده است و در سطح تبيين، شاعر با وجود اشغال وطنش، در پي تلاش جهت آزادي آن است اگرچه كه آزادي را در مرگ مي بيند.