مدل پيشنهادي تعامل صنعت و دانشگاه با رويكرد نوآوري باز

The Proposed Model of Interaction Between Industry and University with an Open Innovation Approach

پژوهش حاضر با هدف ارائه يك مدل براي تعامل ميان صنعت و دانشگاه با رويكرد نوآوري باز انجام شد. نوآوري باز، فرايند استفاده از دانش ورودي و خروجي شركت براي تسريع نوآوري داخلي و گسترش بازارها با بهره‌گيري از نوآوري خارجي است. تجارب و پژوهش ها نشان ميدهد دانشگاه و صنعت، به دشواري مي‌توانند پروژه هاي موفق صنعتي را به نتيجه برسانند، لذا همكاري ميان آنها با رويكرد توجه به نوآوري باز و بهره گيري از توانمندي‌هاي يكديگر، ضروري است. اين پژوهش با رويكرد كاربردي، به صورت مروري انجام شد. به اختصار، نتايج نشان داد مدل پيشنهادي براي تعامل صنعت و دانشگاه شامل چهار بخش اصلي است كه عبارتند از: پارامترهاي ارزيابي، فاكتورهاي كليدي موفقيت، محدوديت‌ها و نتايج ملموس. درنهايت، پيشنهاداتي براي بهبود همكاري ميان صنعت و دانشگاه ارائه گرديد.

The current research was conducted with the aim of providing a model for the interaction between industry and university with an open innovation approach. Open innovation is the process of using the input and output knowledge of the company to accelerate internal innovation and expand markets by taking advantage of external innovation. Experiences and researches show that university and industry can hardly bring successful industrial projects to a conclusion, so it is necessary to cooperate between them with the approach of paying attention to open innovation and taking advantage of each other s capabilities. This research was done with a practical approach, in a review form. In short, the results showed that the proposed model for industry-university interaction includes four main parts, which are: evaluation parameters, key success factors, limitations, and concrete results. Finally, suggestions were made to improve cooperation between industry and university