بررسي و شناسايي آسيب ها و چالش هاي ارتباط بين نظام آموزش عالي با صنعت

Investigating and identifying the harms and challenges of communication between the higher education system and the industry

دانشگاه و صنعت از مهمترين و اثرگذارترين نهادها در توسعه اجتماعي، سياسي، فرهنگي و پيشرفتهاي اقتصادي و فناورانۀ جامعه هستند از اين رو هر جامعه اي براي نيل به اهداف توسعۀ حقيقي و پايدار نيازمند تعامل و كُنش مداوم دو نهاد علمي و فني است كه در قالب دانشگاه و صنعت شكل مي گيرد. همكاري دانشگاه و صنعت چالشي جهاني است و كشورها به انحاي مختلف سعي كرده اند اين چالش را حل نمايند. پژوهش حاضر سعي دارد تا با رويكردي تفسير گرايانه چالش ها و موانع ارتباط بين صنعت ودانشگاه را از نگاه مديران صنايع و اساتيد دانشگاه شناسايي كند. رويكرد اين پژوهش از نوع روش شناسي كيفي و از روش مردم نگاري نيز براي انجام عمليات تحقيق استفاده شده است. داده هاي اين پژوهش با استفاده از روش مشاهده مشاركتي، تكنيك مصاحبه نيمه ساختاريافته و تحليل اسنادي جمع آوري شده و سپس با استفاده از تكنيك مثلث سازي تركيب شده اند. روش نمونه گيري مورد استفاده كيفي هدفمند و با استفاده از شاخص اشباع نظري تعداد 15 نفر از اساتيد دانشگاه و 10 نفر از مديران بخش صنعت به عنوان نمونه آماري مورد مصاحبه قرار گرفتند. نگرش و ديدگاه آنها نسبت به چالشها و موانع برقراري ارتباط بين صنعت و دانشگاه مورد بررسي قرار گرفت. يافته هاي اصلي با استفاده از نظريۀ زمينه اي شامل: مقولاتي همچون ضعف در بسترسازي و حمايت، ضعف دانشي و مهارتي، فقدان سيستم مديريتي كارآمد، بي ميلي در برقراري ارتباط، فقدان فرهنگ و باور مناسب، انعطاف ناپذيري ساختارها و فرايندها، ناتواني در شبكه سازي است.

University and industry are among the most important and effective institutions in the social, political, cultural development and economic and technological progress of the society. Therefore, every society needs the continuous interaction and action of two scientific and technical institutions in the form of a university to achieve the goals of real and sustainable development. And the industry is formed. Cooperation between university and industry is a global challenge and countries have tried to solve this challenge in different ways. The current research tries to identify the challenges and obstacles in the relationship between industry and university from the point of view of industry managers and university professors with an interpretive approach. The approach of this research is qualitative methodology and ethnographic method has been used to conduct the research. The data of this research was collected using participatory observation method, semi-structured interview technique and document analysis and then combined using triangulation technique. The sampling method used was qualitative, purposeful, and using the theoretical saturation index, 15 university professors and 10 industry managers were interviewed as a statistical sample. Their attitude and point of view towards the challenges and obstacles of communication between industry and university were investigated. The main findings using contextual theory include: categories such as weakness in foundation and support, knowledge and skill weakness, lack of efficient management system, reluctance to communicate, lack of appropriate culture and belief, inflexibility of structures and processes, inability to network are made.