كليدواژه :
الگوي تعامل دانشگاه و صنعت , جامعه و صنعت , سطح آمادگي فناوري , كاربردي‌سازي , علوم انساني و اجتماعي
چكيده فارسي :
در مورد ضرورت و مزاياي همكاري ميان بازيگران زيست‌بوم نوآوري كه دانشگاه (يا پژوهشگاه) و صنعت (يا جامعه) مهم‌ترين اجزاي آن هستند، ترديدي نيست. از زماني كه در همين رابطه، ضرورت توجه به دانشگاه نسل سوم يعني دانشگاه كارآفرين و نسل چهارم يعني دانشگاه تعالي‌گرا مطرح شد، مدل‌ها و سازوكارهاي متعددي براي تسهيل و تقويت ارتباط دانشگاه و صنعت شكل گرفت. در اين پژوهش، ضمن برشمردن برخي از اين سازوكارها به يكي از مهم‌ترين مباحثي كه تاكنون مغفول مانده يا در بهترين حالت كمتر مورد توجه قرار گرفته، اشاره شده است. اين ضرورتِ ناديده گرفته شده، تفاوت ماهوي رشته‌هاي علوم انساني و اجتماعي با ديگر رشته‌ها در رابطه با جامعه و صنعت است كه به نظر مي‌رسد مدل‌ها، اقتضائات و تعاريف جديدي را مي‌طلبد. در اين پژوهش به صورت مروري و با بررسي متون مرتبط، الگوي سطح آمادگي فناوري كه به شكل ضمني يا عيني در ارزيابي پژوهش‌هاي رشته‌هاي علوم انساني و اجتماعي در رابطه با جامعه و صنعت مورد استفاده قرار مي‌گيرد، بازبيني و نقد شده و در نهايت پيشنهادهايي براي ارائه الگوهاي جايگزين ارائه شده است.
چكيده لاتين :
There is no doubt about the importance and benefits of cooperation between the actors of the innovation ecosystem, of which university (or research institutes) and industry (or society) are the most important components. In this regard, since the necessity to pay attention to the third-generation university, i.e. entrepreneurial university, and the fourth generation, i.e. excellence-oriented university, several models were formed to measure the level of applicability of the research of science institution for society and industry. In this research, while enumerating some of these models, one of the most important topics that has been neglected or at best given less attention, has been mentioned. This neglected necessity is the essential difference between the fields of humanities and social sciences and other fields in relation to society and industry, which seems to demand new definitions, models and measures. In this research, the model of Technology Readiness Level, which is implicitly or explicitly used in evaluating the applicability of various science research in relation to society and industry, was used as a basis. Then, by reviewing related texts, the relationship of humanities and social sciences with this model was reviewed in the form of four perspectives of equalization, role-taking, combination, and replacement, and finally, suggestions for providing an alternative model were presented
