بررسي فرايندهاي خرد فردي در همكاري صنعت و دانشگاه با تأثير اجتماعي در اقتصادهاي نوظهور

Examining micro-individual processes in industry-university collaboration with social impact in emerging economies

ادبيات همكاري صنعت دانشگاهي عمدتاً با مدارك و شواهد اروپاي غربي يا آمريكاي شمالي مستند شده است، جايي كه دانشگاه ها از نظر منابع غني هستند و زيرساخت تحقيق و توسعه به خوبي توسعه يافته دارند. هدف از اين مقاله «فرايندهاي خرد فردي در همكاري صنعت دانشگاهي با تأثير اجتماعي در اقتصادهاي نوظهور چيست» مي باشد و استدلال مي‌كنيم كه كشف فرآيندهاي خرد فردي دخيل در همكاريهاي مشترك صنعت و دانشگاه به درك چگونگي ارتقاي تأثيرات اجتماعي توسط دانشگاه‌هاي كارآفرين در اقتصادهاي نوظهور يا نوپا كمك مي‌كند. همكاري صنعت و دانشگاه در اقتصادهاي نوظهور ناشي از نياز به حل چالش‌هاي اجتماعي عمده هستند و اغلب نتيجه فرآيندهاي خرد فردي از هنجارهاي كمتر شناختي ، رفتار موافق اجتماعي، عدالت اخلاقي، هويت اجتماعي، فرهنگ كارآفريني و حمايت از رفاه اجتماعي هستند.

The literature on university-industry collaboration is mainly documented with evidence from Western Europe or North America, where universities are resource-rich and have well-developed research and development infrastructure. The purpose of this article is What are the individual micro-processes in university-industry collaboration with social impact in emerging economies and we argue that discovering the individual micro-processes involved in joint industry-university collaborations helps to understand how entrepreneurial universities promote social impact in emerging or nascent economies. it helps. Industry and university cooperation in emerging economies are due to the need to solve major social challenges and are often the result of individual micro-processes of less cognitive norms, pro-social behavior, moral justice, social identity, entrepreneurial culture and social welfare support