خلق تصاوير نو در شعر شاعران امروز

تصوير سازي اگرچه سابقه اي ديرين در ادبيات فارسي دارد، اما تا پيش از مشروطه عمده تصاويرش شعري، عمدتا تصاويري عمومي و مشترك ميان شاعراني بوده كه از سبك خاصي پيروي مي كردند. اما همراه جنبش مشروطه و تحولات بعد از آن در جامعه ادبي ايراني، شاهد ارتقاء، شخصي شدن، تحول و سير تكاملي تصاوير شعري شاعراني چون اوستا، مصدق، ابتهاج، گلرويي و بيابانكي خصوصا در دهه هاي اخير بوده ايم. صور خيال در ميان اشعار شاعران نامبرده، تجلي گاه خلق تصاوير نو و تازه اي بوده است كه استعاري و بهره گيري از نماد و تلميحات از ويژگي شاخص آنها بوده است. عمده اين تصاوير از سطح به سوي عمق حركت كرده و از نظر مضموني نيز متنوع بوده و نشاني از تحولات و حوادث اجتماعي زمان زندگي شاعران دارد و اگرچه گاهي بسيار شخصي مي شوند ولي مي توان آن تصاوير را برش هايي گويا از حوادث روزگار معاصر بشمار آورد. كلمات كليدي: خلق تصاوير، شاعران امروز، شعر نو.