جست‌و‌جوي جريان داستان كوتاه مصر در ميان سطور يك كتاب (معرّفي و نقد كتاب «داستان كوتاه در مصر»)

مصر در نگارش داستان كوتاه در معناي جديد آن، از پويا‎ترين كشورهاي عربي بود. مطالعۀ جايگاه ادبيات داستاني مصر در ميان ديگر كشورهاي عربي، تطوّر داستان كوتاه را در بسياري از كشورهاي عربي نيز روشن مي‌كند و اين از سويي به پيشگامي مصر در تجربه‌هاي داستاني و از سوي ديگر به تجربه‌هاي فرهنگي فراوان و نقش تاريخي و موقعيّت استراتژيك اين كشور در ميان ديگر كشورهاي عربي بازمي‌گردد. داستان كوتاه عرب و جريان شكل‌گيري آن در دورۀ تكوين ادبيات داستاني عصر نهضت، از موضوعاتي است كه در منابع فارسي‎زبان كمتر بدان پرداخته شده است. در ميان معدود آثاري هم كه به اين موضوع پرداخته‌اند، منابع قابل اعتماد كمي ديده مي‌شود. يكي از اين آثار كتاب داستان كوتاه مصر نوشتۀ حميد ولي‎زاده و معصومه محمّد رحيمي است. اين اثر در سال 1400 به چاپ دوم رسيد، بي آن‎كه هيچ بازنگري در خطاها و سهوهاي موجود در آن انجام شود. خطاها و سهوهاي اين كتاب سبب شده است تا خواننده در ميان اين خطاها و سهوها سرگردان شود و از شناخت درست جريان داستان كوتاه در مصر بازماند. در اين نوشتار، به معرّفي و نقد اين كتاب مي‌پردازيم و مشكلات آن را (از منظر ساختاري، سهوهاي محتوايي، خطا در ترجمه‌ها، منابع غير قابل اعتماد و ضعف نگارشي ـ ويرايشي، فقدان نمايه و سرقت ادبي) بررسي مي‌كنيم.