ررسي نقش حمايت اجتماعي در ميزان نشاط اجتماعي دانشجويان

شادي و نشاط اجتماعي، گمشده انسان معاصر و مطلوب مشترك همه انسان‌ها است. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي نقش حمايت اجتماعي در ميزان نشاط اجتماعي دانشجويان انجام شد. پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي هست. جامعه آماري شامل تمامي دانشجويان كارشناسي دانشگاه آزاد ساوه در سال تحصيلي 1402-1401 بودند؛ كه 100 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند؛ و به پرسشنامه‌هاي حمايت اجتماعي واكس و همكاران (1986) و نشاط اجتماعي زارع و امين پور (1390) پاسخ دادند. داده‌ها با روش‌هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه و نرم‌افزار SPSS نسخه 22 تحليل شدند. نتايج نشان داد همبستگي بين حمايت اجتماعي و مؤلفه‌هاي آن بانشاط اجتماعي مثبت و معني‌دار مي باشند. همچنين نتايج رگرسيون نشان داد كه حمايت اجتماعي به شكل مثبت و معني‌داري نشاط اجتماعي دانشجويان را پيش‌بيني مي‌كنند (01/0 p). نتايج حاصل از اين پژوهش راهگشاي تحقيقات بيشتر در حوزه مداخلات مربوط به تأثير حمايت اجتماعي در نشاط اجتماعي خواهد بود.