اثر بخشي آموزش فراشناخت در كيفيت زندگي تحصيلي دانش آموزان

مطالعه حاضر باهدف تعيين اثربخشي آموزش فراشناخت در كيفيت زندگي تحصيلي دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون- پس‌آزمون همراه با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل تمامي دانش آموزان پسر پايه نهم منطقه دو بردسير كرمان در سال تحصيلي 1402-1401 بودند كه تعداد 30 نفر واجد شرايط كه داوطلب مشاركت در پژوهش بودند، به روش نمونه‌گيري در دسترس 30 نفر انتخاب و به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 15 نفر) جايگزين شدند و به پرسشنامه كيفيت زندگي تحصيلي اينلي و بورك (1999) پاسخ دادند. گروه آزمايش طي مدت دو ماه در هشت جلسه يك‌ساعته در شش هفته متوالي به‌صورت گروهي آموزش فراشناختي را دريافت كردند، اما طي اين مدت هيچ آموزشي بر روي گروه گواه صورت نگرفت، جهت تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و آزمون تحليل كوواياريانس تك متغيره استفاده شد. نتايج نشان داد آموزش فراشناخت در افزايش كيفيت زندگي تحصيلي مؤثر بود (001/0 p). لذا مسئولين مدارس نيز به برگزاري كارگاه‌هايي به‌منظور ارتقاي كيفيت زندگي تحصيلي در دانش آموزان اقدام نمايند.