بررسي تأثير گردشگري روستايي بر رونق موزه ها

موزه هاي روستايي از زندگي گذشته مردم منطقه اي كه در آن واقع شده اند را ارائه مي دهند و جاذبه هاي گردشگري را به آن منطقه مي بخشند . در اين پژوهش، تأثير گردشگري روستايي بر رونق موزه ها، مورد بررسي قرارگرفته و وضعيت كلي موزه هاي و گردشگري روستايي مورد ارزيابي قرار گرفت. اين پژوهش به صورت پيمايش ادبيات طراحي شده و از منابع ثانويه در فرآيند جمع آوري داده ها استفاده شده است. بنابراين توسعه گردشگري روستايي، يكي از راهكارهاي لازم براي رسيدن به اهداف توسعه روستايي است، اما دستيابي به آن نيازمند ايجاد بسترهاي زيرساختي و فرهنگي كارآمد مي باشد. يكي از موانعي كه توسعه روستايي را با چالش مواجه كرده است ، نگرش منفي و نادرست نسبت به فرهنگ بسيار غني نواحي روستايي است. اين كاركرد روستا گريزي را در سال هاي اخير به شدت افزايش داده و بسياري از روستاهاي كشور متروكه شده اند. يكي از اقداماتي كه براي رفع اين چالشها پيشنهاد مي شود توسعه گردشگري در قالب ايجاد موزه هاي ميراث روستايي در نواحي روستايي است كه زمينه هاي لازم را براي شناسايي فرهنگ و زندگي روستايي فراهم مي سازد. اين موزه ها مي توانند تلفيقي از جاذبه هاي معماري كهن روستايي، اشياء و آثار هنري، غذاهاي محلي، نمايش، بازي و موسيقي محلي روستايي باشند كه نقش بسيار مهمي در ايجاد تغيير نگرش نسبت به فرهنگ روستايي در ميان بازديدكنندگان روستايي و شهري ايجاد مي نمايد. موزه هاي روستايي، زيرمجموعه ي اكو موزه ها و موزه هاي فضاي باز مي باشند كه جلوه تمدن و فرهنگ روستايي را در محيط طبيعي باز مي نمايانند. موزه هاي روستايي با انتقال آثار و بناها با مقياس واقعي و قرارگيري در بستري مشابه وضعيت اوليه، شكل مي گيرند.