توانمند سازي كودكان با رويكرد گردشگري مسئولانه

آموزش و يادگيري دو عنصر اصلي براي داشتن جامعه اي پايدار است.در اين ميان ، كودكان بالاترين پتانسيل را براي دريافت آموزش هاي موثر دارند. فضاهاي گردشگري طراحي شده مناسب با ابعاد وجودي كودك نقش استادي مناسب را براي تجربه كردن و آموختن درس هاي بزرگ زندگي دارد. فضاهاي دوستدار كودك بيشتر به دنبال فراهم كردن بستري مناسب در محيط هاي گردشگري به منظور سرگرمي و تفريح ، آموزش و پرورش ، رشد فكري و اجتماعي اين افراد است. پژوهش حاضر درصدد مشاركت كودكان در گردشگري بصورت خانوادگي هست كه چرا و چگونه اين ذينفعان كوچك كه نقش آنها ناديده گرفته شده به عنوان شهروندان فعال مشاركت داده شوند.از نظر اجتماعي ، در برخي فرهنگها نقش كودك ممكن است ديده شود اما شنيده نشدن و عدم پذيرش يا به رسميت شناختن حقوق كودك واقعيتي مهم و برجسته است و بايد قبول كنيم كه تحقيقات مربوط به كودكان معتبر و قابل توجه است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف توصيفي-تحليلي مي باشد.و از روش اسنادي براي جمع آوري اطلاعات مورد نياز استفاده شده است. در نهايت با بررسي عمق پژوهش انجام شده و فرصتي كه براي پژوهش حاضر مهيا گرديد ، مي توان فرض پژوهش و بررسي پژوهشهاي انجام شده دريافت كه نقش مسئولانه ، توانمند سازي و مشاركت كودكان كه ذينفعان گردشگري در حال حاضر و گردشگران آينده اين مرز و بوم هستند مي تواند باعث ايجاد عزت نفس ، افزايش اعتماد به نفس و آموزش مهارت هاي فردي كه در بزرگسالي آنها را به افرادي با تفكر خلاق و قدرتمند تبديل مي كند شود . كودكاني كه در اين جامعه بسان شالوده اين سرزمين مي مانند و در ارتقا سلامت روان و تصميم گيري هاي آينده اين سرزمين مي توانند نقش مهمي ايفا كنند.