بررسي بازتاب «صلح كل»يا «دين الهي» اكبري بر شاعران عهد بابري

شبه قاره هند و گستردگي سرزمين آن به همراه تكثر ديني و اختلافات فرقه‌اي از جمله چالش‌هايي بود، كه همواره شاهان هندي با آن دست به گريبان بودند. اكبرشاه به‌ عنوان بزرگترين و سومين پادشاه گوركاني هند كه داراي كفايت، درايت و صفات برجسته‌اي چون آزاد‌منشي و انسان‌دوستي بود، با طرح ايده «صلح كل» يا «دين الهي» بر آن بود، كه صلح، آرامش و آزادي را براي مردم خود به ارمغان بياورد. اين تحقيق در پاسخ به اين پرسش است، كه مهم‌ترين دليل شكل‌گيري چنين ايده‌اي در زمان اكبرشاه چه بود؟ شاعران و نويسندگان در دربار اكبرشاه به طرح اين ايده چه واكنشي از خود نشان دادند؟ بنابراين در اين مقاله با روش توصيفي- تحليلي و با استفاده از منابع و متون ادبي و تاريخي به صورت اجمال، به بررسي سلسله شاهان بابري و چگونگي تأسيس آن، و علل طرح دين الهي و اصول آن، مهاجرت شاعران و نويسندگان به هند، و سرانجام ديدگاه شاعران و نويسندگان عصر بابري در ارتباط با «صلح كل» يا «دين الهي» مي‌پردازيم. در اين راستا ديوان شانزده شاعر و اديب عصر بابري را مورد كنكاش قرارداده و با توجه به ميزان تأثير و اشارات آنان از «صلح كل» يا «دين الهي» اكبري، آنان را به سه دسته تقسيم كرده و علت و انگيزه آنان را در آثارشان‌شان بررسي كرديم