استعاره از ديدگاه چهار كتاب بلاغي فارسي و عربي» بررسي استعاره از نظرگاه‌هاي كتب؛ ترجمان البلاغه، اسرار البلاغه، حدائق السحر في‌الدقائق الشعر و المعجم في معايير الاشعار العجم

فنون سخن آرايي و آرايش كلام در بسياري از كتب بلاغي فارسي و عربي در مركز توجه و اهميت قرار داشته است و به تبع اين عامل، بلاغيون و صاحبنظران ابتدايي بلاغت همواره در پيرامون اين شاخصه‌ها در آثار خود به بررسي و تحليل مهم‌ترين صناعات ادبي پرداخته‌اند در اين ميان يكي از آرايه‌هاي كلام و نوشتار كه در كتب بلاغي پيوسته بدان توجه ويژه و گاهي ژرف به آن شده استعاره مي‌باشد. تعدادي از كتب بلاغي به ارائه تعاريفي صرف از استعاره بسنده كرده‌اند و تعدادي ديگر از اين گستره پا فراتر نهاده و به بيان اختلاف بين تعاريف ارائه شده از آن و يا بيان تقسيم بندي انواع استعاره‌ها پرداخته‌اند. در اين پژوهش با گردآوري محتوا و مطالب به شيوۀ كتابخانه‌اي( مطالعه و يادداشت برداري) و نيز با در نظرداشت روش توصيفي- تحليلي كوشيده شده تا ضمن بررسي ديدگاه هاي موجود در باب استعاره در چهار كتاب ؛ ترجمان البلاغه، اسرار البلاغه ، حدائق السحر في الدقائق الشعر و المعجم في معايير الاشعار العجم مقايسه‌اي بين بخش استعاره در بين اين كتب صورت گيرد تا نسبت به ديدگاه هر يك از نويسندگان اين كتب، نگاه تحليلي و گاه انتقادي ارائه شود. در همين راستا به دسته‌بندي هاي هر يك از اين كتب از استعاره نيز پرداخته شده تا از اين طريق هم به دقايق ديدگاه نويسندگان اين آثار پي برده و هم رهنمودي جهت انجام پژوهش هاي آتي و گستردۀ در اين زمينه به مخاطبان ارائه گردد