ضرورت آموزش ادبيات حكمي - اسلامي در دانشگاه حكمت بنيان

ايدۀ حكمت بنيان‌شدن دانشگاه‌ها در راستاي تدوين برنامه هاي تحوّلي دانشگاه با استناد به قرآن شريف و با تكيه بر سند اسلامي شدن دانشگاه‌ها، توسط وزارت علوم، تحقيقات و فناوري طرح گرديد. هدف اصلي اين ايده، بازنگري در برنامه هاي تعليم و تربيت براي دست يافتن به تعالي انسان است. آنچه در راهبرد كلي اين الگو واره به طور برجسته ديده مي‌شود، سوق يافتن دانشگاه‌ها به سمت آموزشي مبتني بر ارزش هاي اخلاقي و معنوي با آرمان توسعۀ حكمت و بالندگي فرهنگ ايراني – اسلامي براي راه يافتن به مدينۀ فاضلۀ اسلامي است. مقالۀ حاضر، بنا بر اهميّت موضوع و جايگاه والاي ادبيات حكمي در امر تعليم و تعلّم اخلاقيات مي‌كوشد تا ضمن بررسي كلّي ايده و تبيين مباحث نظري مرتبط، ضرورت آموزش «ادبيات حكمي اسلامي» را به روش تحليلي-توصيفي تبيين‌سازد. ادبيات حكمي از آنجا كه آميخته اي از اخلاق و زيبايي هاي زباني و بياني است، قدرت تأثيرگذاري بسيار بالايي را بر مخاطبان خود دارد؛ لذا آموزش اين درس؛ به عنوان واحد عمومي در دانشگاه‌ها ضمن اينكه دانش پژوهان را با زيبايي‌شناسي تفكر حكمت بنيان آشنا مي سازد، مي تواند در تحقّق مفهوم «تخلّق باخلاق الله»، مؤثر واقع گردد