سفر شاعرانه فارسي به هند

Poetic Journey of Persian to India

سفر شاعرانه فارسي به هند در پس زمينه تاريخ و ميراث مشترك هند و پارس آغاز شد. هند و ايران سرزمين متون مقدس باستاني يعني وداها و اوستا بوده اند. شعر موالنا خانه دومي در هند قرون وسطي يافت. حاكمان سلسله بردگان در هند حكومت كردند، اما پارسي بود كه بر قلب ميليونها نفر در جنوب آسيا حكومت كرد. رنسانس در زمان حكومت تيموريان بر هند طلوع كرد و انديشه هاي جديدي را پديد آورد. شاعراني چون فيضي، كليم، بديل، غالب و اقبال گنجينه شعر فارسي هندوستان را غنيكردند. شعر هندي به بهترين وجه توسط تاگور بازنمايي شد كه حاوي افكار و عبارات صوفيانه بود

The poetic journey of Persian to India began in the backdrop of Indo-Persian shared history and heritage. India and Iran have been the lands of ancient sacred texts namely the Vedas and Avesta. The poetry of Rumi found a second home in medieval India. Rulers of slave dynasty came to rule in India, but it was Persian which ruled over the hearts of millions of people in South Asia. Renaissance dawned upon India during the Timurid rule and gave birth to new ideas .Poets such as Faizi, Kalim, Bedil, Ghalib and Iqbal enriched the treasure trove of Indo Persian poetry. Indian poetry was best represented by Tagore contain Sufi thoughts and expressions.