تحليل دو رمان ايدئولوژيك كلبۀ عموتم و روزگار تفنگ از منظر پسااستعماري

موضوع پسااستعماري به لحاظ تقابل ميان قطب استعمارگر و استعمارشده، در حوزۀ مطالعات فرهنگي مورد واكاوي قرارمي‌گيرد. همۀ نويسندگانِ رمان‌هايي كه برمبناي تفكر پسااستعماري نوشته‌شده‌است؛ مربوط به همان سرزمين‌هايي نيستند كه تحت ظلم قدرت‌هاي بيگانه قرارگرفته‌اند. به هر روي گسترۀ روايت رمان‌هايي مبتني بر موضوع پسااستعماري بسيار وسيع و در خور پژوهش است. آنچه دو رمان «كلبۀ عموتُم» و «روزگار تفنگ» را به يكديگر نزديك‌مي‌كند، همان هدفي است كه نويسندگان آن‌ها ريزبينانه به استعمار و استيلاي ظالم بر مظلوم و همچنين شيوه‌هاي زندگي پسا استعماري، فارغ از موقعيّت جغرافيايي به آن توجّه كرده‌اند. اين دو رمان برمبناي تقسيم بندي لوكاچ (1919) درشمار رمان آموزشي و به تعبير اين جستار «رمان ايدئولوژيك»، قرارمي‌گيرد. (لوكاچ،1400: 129) هر دو رمان با خلق شخصيت قهرمان، به انساني والا و پايبند به ارزش‌هاي اخلاقي و مدافع حقوق انسان به معناي اعم پرداخته اند. تحليل هر دو رمان با رويكرد پسااستعماري و برمبناي شيوۀ تحليل محتواي كيفي متن در اين پژوهش مورد نظر ‌است