فهم روايي در بازشناختِ مؤلفه هاي هويّت ملّي شاهنامه با رويكرد ترويج فرهنگ ملّي و ديني

اين مقاله مي كوشد به اين پرسش پاسخ دهد كه در درسنامه هاي شاهنامه اي كتاب هاي فارسي متوسطه دوم، فهم روايي شاهنامه، به مثابه مطالعه اي ميان رشته اي، چه نقشي در بازشناختِ هويّت و فرهنگ ملّي و ديني دارد. دانش آموز در خوانش و درنگ در اين متن ها، ادراك هايش را از هويّت ملّي و ديني در رويارويي با جهان متن، طي تجربۀ روزمره به متن جهان انتقال مي دهد. براي دانش آموز، در خوانش متن شاهنامه و درنگ در زنجيره بسامدي واژه ها، بلاغت تصوير و سير روايي داستان پردازي حماسي اين اثر و شكل گيري گفتمان حاصل از چنين خوانش هاي درنگ آميزي كه بي گمان، معلّم در آن ها نقش به سزايي دارد، پنجره هايي جديد در فرايند جذب در جهان متن شاهنامه اي، گشوده مي شود؛ به اين ترتيب، هويّت و فرهنگ ملّي و ديني دانش آموز كه بر پايۀ چهار مؤلّفه دين، زبان، تاريخ و اسطوره استوار است ارتقا مي يابد؛ چنان كه گويي، خود شاهد رويدادهاست و احساسات شخصيت هاي ملّي شاهنامه را تجربه مي كند. دريافتِ برآمده از خوانش و رويارويي با جهان متن كه محصول گفتمان مخاطب با متن است به شكل گيري هويّت و فرهنگ ملّي و ديني دردانش آموز مي انجامد و موجب همدلي دانش آموز با شخصيت ها و غرق شدگي در «جهان هاي روايي» مي شود. بازشناختِ مؤلفه هاي هويّت و فرهنگ ملّي و ديني در اشعار شاهنامه در درسنامه هاي كتاب هاي متوسطۀ دوم و بازنمايي فهم روايي آن ها توسط معلّم و در بافتِ موقعيتي كلاس درس، موجب افزايش روحيۀ ملّي گرايي در دانش آموزان مي شود. دراين مقاله، روش گردآوري اطلاعات از نوع روش كتابخانه اي، روش تحليل داده ها، كيفي و روش استدلالي، استقرايي( ازجز به كل) است.