اهميت بلاغي قيد در شعر موسوي گرمارودي

قيد كلمه‌اي است كه مفاهيم همچون زمان، مكان، حالت و بسامد را به مقوله‌هايي مانند فعل، صفت، قيد يا جمله مي‌افزايد. اين نوع كلمه اگرچه از عناصر اختياري جمله و قابل حذف است، در شعر جايگاه و نقش‌هاي هنري گسترده‌اي دارد و گاه شعري برپايه تكرار و توالي قيد سروده مي‌شود. هدف اين مقاله بررسي جلوه‌هاي هنري قيد در شعر موسوي گرمارودي است كه با روش توصيفي-تحليلي كاركردهاي قيد را در سه حوزه لفظي، معنايي و تصويري بررسي كرده است. از نظر لفظي قيد براساس ساختمان، تازگي و تكرار، كاركردهايي مانند ايجادموسيقي، اطناب و برجستگي زباني در شعر او يافته است. در حوزه تصويري كاربرد مشبه‌به‌هاي قيدي، ايجاد ارتباط ميان اجزاي تصوير از طريق قيد، ديداري ساختن تصاوير، تبديل اسنادحقيقي به مجازي از طريق مقيدساختن رابطه اسنادي از جلوه‌هاي هنري قيد در شعر وي محسوب مي‌شود. قيد از نظر مفهوم در شعر وي هاله‌هايي از تداوم و استمرار زمان، شدت و حدت عواطف را به شعر تزريق كرده و گاهي در كانون معنايي و عاطفي شعر قرار گرفته و با ايجاد فضا درون‌مايه شعر را پرورانده و گاه با تغيير خبر به انشاء به لحن كلام تنوع بخشيده است.