قصه درماني بر بهبود نشانه هاي پرخاشگري كودكان (مطالعه مروري سيستماتيك و فراتحليلي)

هدف: هدف از مطالعه حاضر تعيين اندازه اثر قصه درماني بر بهبود نشانه هاي پرخاشگري كودكان (مطالعه مروري سيستماتيك و فراتحليلي) بود. روش شناسي: در اين پژوهش از روش اسنادي با استفاده از مقالات معتبر علمي صورت گرفت. پس از سرچ كليد واژه هاي پژوهش در سايت هاي معتبر علمي از مقالات چك ليست تهيه شد. سرانجام پژوهش هايي كه از بين مشكلات رفتاري به پرخاشگري پرداخته و پرسش هاي علمي سر راست و شاخص هاي دقيق مطرح و از آزمون هاي آماري صحيح استفاده كرده بودند، 12 پژوهش بين سالهاي 2000 تا 2022 انتخاب شد. در اين پژوهش از نرم افزار CMA براي تحليل داده ها استفاده شد و از شيوه محاسباتي Cohen براي به دست آوردن ميزان اندازه اثر استفاده شد، به همين منظور، اندازه اثر طبق مراحل فراتحليل محاسبه شد. روش تبديل r به zr براساس فرمول انجام گرفت. ابزار پژوهش چك ليست فراتحليل بود. براي گردآوري داده هاي مورد نياز از يك فرم كدگذاري (چك ليست فراتحليل). استفاده شد كه معادل پرسش نامه يا مصاحبه در انواع ديگر پژوهش ها است. يافته ها: با توجه به اندازه ي اثرهاي مربوط به پژوهش هاي آزمايشي و نيمه آزمايشي مربوط به تأثير قصه درماني بر پرخاشگري، بعد از تحليل حساسيت مشخص شد. در مدل ثابت، اندازه ي اثر تركيبي محاسبه شده برابر 15/1- و در مدل تصادفي، اين مقدار برابر 68/1- به دست آمد كه هر دو در سطح 001/0 معني دار است. با اين وجود به احتمال 99% فرض صفر مبني بر همگني مطالعات، رد شده و در نتيجه گروه مطالعات نامتجانس است.همچنين شاخصI^2 نشان مي دهد كه۶2/۸۹ درصد از تغييرات كل مطالعات به دليل ناهمگني گروه مطالعات است. نامتجانس بودن مطالعات، بيانگر وجود اثر تعديل كننده ها در اندازه ي اثر مي باشد. نتيجه گيري: در نتيجه قصه درماني بر پرخاشگري كودكان موثر بوده و توصيه مي شود براي بهبود نشانه هاي پرخاشگري از قصه درماني استفاده شود. تا گامي در راستاي كاستن پرخاشگري كودكان برداشته شود.