پيش بيني خودتنظيمي شناختي هيجان و سازگاري فردي- اجتماعي بر اساس سبكهاي دلبستگي در دانش آموزان پايه ششم شهرستان آباده

هدف از مطالعه حاضر، پيش بيني خودتنظيمي شناختي هيجان و سازگاري فردي- اجتماعي بر اساس سبكهاي دلبستگي در دانش آموزان پايه ششم شهرستان آباده بود. به لحاظ اهميت و دامنه فراگير كيفيت زندگي در حوزه روانشناسي مثبت نگر، عوامل موثر بر آن مانند سازگاري فردي-اجتماعي و سبك هاي دلبستگي مورد كنكاش بسيار قرار گرفته است.اين پژوهش را همه دانش آموزان پايه ششم دبستان هاي دولتي شهرستان آباده كه در سال تحصيلي 1401-1400 مشغول به تحصيل بودند، به همراه مادران آنها تشكيل دادند. مشاركت كنندگان اين پژوهش، 50 دانش آموز دختر پايه ششم هستند كه با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي (چند مرحله اي) به استناد جدول مورگان انتخاب و آزمون شدند. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه سبك دلبستگي كولينز و ريد (1990)، پرسشنامه سازگاري دانش آموزان سينها و سينگ (1993) ، پرسشنامه خودتنظيمي شناختي-هيجاني سيبريا شرينگ (1994) استفاده شد. بر اساس نتايج تحقيق از بين سبك دلبستگي، فقط سبك دلبستگي ايمن با سازگاري فردي اجتماعي رابطه معني دار دارد و 22 درﺻﺪ وارﻳﺎﻧﺲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ سازگاري فردي اجتماعي ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ سبك دلبستگي ايمن، ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻣﻰﺷﻮد. از طرفي سبكهاي دلبستگي ايمن و اضطرابي هم خودتنظيمي شناختي هيجان را پيش بيني مي كنند و33 درﺻﺪ وارﻳﺎﻧﺲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ خودتنظيمي هيجاني ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ دلبستگي ايمن ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻣﻰﺷﻮد. همچنين 14درﺻﺪ وارﻳﺎﻧﺲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ خودتنظيمي هيجاني ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ دلبستگي اضطرابي ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻣﻰﺷﻮد.