بررسي رابطه كيفيت زندگي و راهبردهاي مقابله اي با ميزان اميد به زندگي در خانواده هاي معتاد شهرستان آباده

ظرفيت اميد ‌به زندگي در همۀ افراد وجود دارد و حتي اگر در برخورد با موانع اميد خود را از دست بدهند، باز هم مي‌توان به آن‌ها آموزش داد كه چگونه اميدوارانه فكر كنند. هدف از مطالعه حاضر، بررسي رابطه كيفيت زندگي و راهبردهاي مقابله اي با ميزان اميد به زندگي در خانواده هاي معتاد شهرستان آباده بود. جامعه آماري تحقيق 100 نفر از خانواده هاي معتادان مراجعه كننده به مراكز مشاوره و ترك اعتياد بود. پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي است. ابزار اندازه گيري در تحقيق حاضر عبارت است از پرسشنامه كيفيت زندگي، پرسشنامه راهبردهاي مقابله با استرس، پرسشنامه اميد به زندگي ميلر. در پژوهش حاضر جهت تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSSدر دو سطح آمار توصيفي و آمار استنباطي(همبستگي و رگرسيون) استفاده شد. بر اساس نتايج تحقيق بين كيفيت زندگي و ابعاد آن و اميد به زندگي رابطه معني‌دار وجود دارد و ضريب همبستگي بين نمره كل كيفيت زندگي و اميد به زندگي 38/0 است. همچنين، بين راهبردهاي مقابله اي و ابعاد آن و اميد به زندگي رابطه معني‌دار وجود دارد. ضريب همبستگي پيرسون براي نمره كل راهبردهاي مقابله اي 30/0 است.همچنين بر اساس تحليل رگرسيون 14 و 9 درﺻﺪ وارﻳﺎﻧﺲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اميد به زندگي در خانواده هاي معتاد به‌وسيله راهبردهاي مقابله اي و كيفيت زندگي ﺗﺒﻴﻴﻦ مي‌شود.