پيش بيني خستگي ذهني بر اساس استرس ادراك شده و حمايت اجتماعي در دانشجويان

مطالعه حاضر با هدف پيش بيني خستگي ذهني بر اساس استرس ادراك شده و حمايت اجتماعي در دانشجويان انجام شد. اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين مطالعه شامل دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد رشت در سال 1401 بودند. در اين مطالعه 58 نفر به روش در دسترس در يك نظرسنجي آنلاين شركت كردند. در اين مطالعه پرسشنامه ها در پلتفرم پرس لاين طراحي شد و از طريق شبكه هاي اجتماعي مجازي توزيع و توسط دانشجويان تكميل شد. به منظور جمع آوري داده-ها از پرسشنامه سنجش چند بعدي خستگي ذهني، مقياس استرس ادارك شده و مقياس حمايت اجتماعي چند بعدي استفاده شد. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 و آزمون هاي آماري همبستگي پيرسون و رگرسيون انجام شد. نتيجه نشان داد كه بين استرس ادارك شده و خستگي ذهني ارتباط مثبت و جود دارد؛ در واقع هر چقدر استرس بيشتر باشد، ميزان خستگي ذهني افزايش پيدا مي كند. نتيجه ديگر نشان داد كه بين حمايت اجتماعي و خستگي ذهني ارتباط منفي وجود دارد؛ در واقع هر چقدر حمايت اجتماعي بيشتر باشد؛ خستگي ذهني كمتر مي شود. نتايج رگرسيون نشان داد كه فقط متغير استرس اداك شده بر اساس ضريب R2 در مجموع 61 درصد از واريانس متغير خستگي ذهني را در دانشجويان تبيين مي كند. در مجموع مي توان نتيجه گرفت كه افزايش استرس مي تواند منجر به خستگي ذهني دانشجويان شود و در مقابل حمايت اجتماعي مي تواند نقش موثري در كاهش خستگي ذهني داشته باشد.