پيش بيني فرسودگي تحصيلي بر اساس اميد به اشتغال و كمال گرايي در دانشجويان

فرسودگي تحصيلي از جمله عوامل موثر بر كاهش كيفيت زندگي دانشجويان است. مطالعه حاضر با هدف پيش بيني فرسودگي تحصيلي بر اساس اميد به اشتغال و كمال گرايي در دانشجويان انجام شد. اين مطالعه توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين مطالعه دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد رشت در سال 1401 بودند. در اين مطالعه 50 نفر به روش در دسترس مشاركت داشتند. به منظور جمع آوري داده ها از پرسشنامه اميد به اشتغال قريشي راد، مقياس فرسودگي تحصيلي برسو و همكاران و مقياس كمال گرايي هويت و فلت استفاده شد. به منظور تحليل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 24 و آزمون هاي ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين فرسودگي تحصيلي و اميد به اشتغال ارتباط منفي و معنادار (347/0-) وجود دارد؛ به عبارت ديگر افزايش اميد به اشتغال با كاهش فرسودگي تحصيلي همراه است. بين كمال گرايي و فرسودگي ارتباط مثبت وجود دارد (168/0)؛ در واقع افزايش كمال گرايي با افزايش فرسودگي تحصيلي همراه است. نتيجه رگرسيون نشان داد كه كه فقط اميد به اشتغال بر اساس ضريب R2 در مجموع 11 درصد از واريانس متغير فرسودگي تحصيلي را در دانشجويان تبيين مي كند. مي توان نتيجه گرفت كه اميد به اشتغال و كمال گرايي از عوامل موثر بر فرسودگي تحصيلي دانشجويان است، بر اين اساس اجراي مداخلات درماني و آموزشي مناسب پيشنهاد مي شود.