مقايسه ي سطح سلامت رواني و خودكارآمدي شيردهي در مادرانِ كودكان زير دو سال

پژوهش حاضر با هدف مقايسه ي سطح سلامت رواني و خودكارآمدي شيردهي در مادران شيرده و غير شيرده كودكان زير دو سال صورت گرفت. روش پژوهش، توصيفي از نوع علّي-مقايسه اي بود. جامعه ي آماري شامل تمامي مادران داراي فرزند زير دو سال شهرستان تبريز در سال 1400 بود و نمونه هاي مورد مطالعه با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس و با مراجعه به مراكز سلامت شهرستان تبريز در دو گروه 88 و 84 نفري از مادران شيرده و غير شيرده داراي فرزند زير دو سال انتخاب شدند. متغيرهاي مورد مطالعه با استفاده از پرسشنامه ي سلامت رواني گلدبرگ (1972) و فرم كوتاه پرسش‌نامه ي خودكارآمدي شيردهي دنيس (2002) مورد اندازه گيري قرار گرفتند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون t نمونه هاي مستقل صورت گرفت. تجزيه و تحليل داده ها بين دو گروه مورد مطالعه از نظر سطح سلامت رواني تفاوت معني داري را نشان نداد اما از نظر خودكارآمدي شيردهي تفاوت معني داري را نشان داد. به اين شكل كه مادران شيرده به شكل معني داري ميانگين نمره ي خودكارآمدي شيردهي بالاتري را در مقايسه با مادران غيرشيرده كسب نمودند. نتيجه گرفته مي شود كه خودكارآمدي شيردهي به شكل معنا داري در نوع شيردهي مادرها اثرگذار است.