پيش بيني خودكارآمدي بر اساس تبعيض جنسيتي ادراك شده و ذهن آگاهي در زنان معلم

كيفيت زندگي زنان مي تواند تحت تاثير عوامل مختلفي باشد. هدف اين پژوهش پيش بيني خودكارآمدي براساس تبعيض جنسيتي ادراك شده و ذهن آگاهي در زنان معلم بود. اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين مطالعه زنان معلم شهرستان بندركياشهر در سال 1401 بودند. در اين مطالعه 34 نفر ازآن ها به روش در دسترس در يك نظرسنجي آنلاين شركت كردند. شركت كنندگان به پرسشنامه هاي خودكارآمدي عمومي (شرر و همكاران، 1982)، رويدادهاي تبعيض آميزجنسيتي (كلنوف ولندرين، 1995) و پنج وجهي ذهن آگاهي (بائر وهمكاران، 2006) پاسخ دادند. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 و آزمون هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون انجام شد. نتايج نشان داد كه بين متغييرهاي تبعيض جنسيتي ادراك شده و خودكارآمدي رابطه منفي و معنادار وجود دارد؛ در واقع افزايش تبعيض جنسيتي با كاهش خودكارآمدي همراه است، همچنين نتايج ديگر نشان داد كه بين ذهن آگاهي و خودكارآمدي رابطه مثبت و معنادار وجود دارد در واقع افزايش ذهن آگاهي منجربه افزايش خودكارآمدي زنان مي شود. در ادامه نتايج رگرسيون گام به گام نشان داد كه فقط متغير ذهن آگاهي بر اساس ضريب R2 درمجموع 30 درصد از واريانس متغير خودكارآمدي را در زنان تبيين مي كند. پژوهش حاضر نشانگراهميت متغييرهاي تبعيض جنسيتي ادراك شده، ذهن-آگاهي در تبيين خودكارآمدي زنان معلم است. بنابراين طرح ريزي مطالعات بيشتر جهت ارتقاي خودكارآمدي زنان معلم، باتوجه به نقش خطير آنان درپرورش دانش آموزان، توصيه مي شود تا بتوان به ارتقاء كيفيت زندگي زنان معلم كمك كرد.