پيش بيني بهزيستي روانشناختي بر اساس سازگاري اجتماعي و عزت نفس در جوانان شهر شيراز

سازگاري به لحاظ روانشناسي؛ يعني تطبيق با محيط به منظور رفع نيازهاي فردي است؛ بر اين اساس و از طرفي عزت نفس را احساس ارزشمندي شخص تعريف نموده اند، احساسات و افكار مردم درباره خودشان اغلب بر احساس تجارب روزانه تغيير پذير است و به طور موقت بر احساس فرد تاثير مي گذارند. پژوهش حاضر توصيفي-همبستگي با هدف بررسي رابطه بين سازگاري اجتماعي و عزت نفس با بهزيستي روانشناختي جوانان شهر شيراز مي باشد. جامعه آماري پژوهش تمامي جوانان شهر شيراز مي باشد و حجم نمونه اين تحقيق 384 نفر از جوانان مي باشد كه به روش خوشه اي-تصادفي انتخاب گرديد. ابزارهاي استفاده شده در اين پژوهش شامل پرسشنامه بهزيستي روانشناختي ريف، پرسشنامه عزت نفس كوپر اسميت و پرسشنامه ي سازگاري بل است. داده هاي بدست آمده از ابزارهاي فوق از طريق تحليل رگرسيون و بوسيله نرم افزار SPSS ويرايش بيست و چهارم مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاكي از آن بود كه متغيرهاي عزت نفس و سازگاري اجتماعي متغير بهزيستي روانشناختي را پيش بيني مي كند.