مدل مفهومي عوامل تاثيرگذار و پيامدهاي حكمراني آموزش هوشمند

با توسعه تكنولوژي و فناوري در جهان، نظام آموزش و پرورش نيز بايد خود را با اين تغييرات همراه كند. با توسعه آموزش-هوشمند، نياز به حاكميت قانوني غيرقابل انكار است. حكمراني آموزش هوشمند، شامل نظارت و مديريت سيستم‌هاي -آموزشي، سازمان ها و افراد دخيل در آموزش، از طريق فناوري هاي ديجيتال و هوشمند در فرايند آموزش و يادگيري مي باشد. هدف اصلي پژوهش حاضر، ارائه مدل مفهومي عوامل تاثيرگذار و پيامدهاي حكمراني آموزش هوشمند بود. روش اين پژوهش، كتابخانه اي و مرور پژوهش هاي پيشين بود. جامعه آماري، شامل منابع مختلف در حوزه حكمراني آموزش هوشمند، نظير مقالات-داخلي و خارجي نمايه شده در پايگاه هاي معتبر بود. تعداد 55 مقاله در جستجو اوليه به دست آمد كه از ميان آنها 24 مقاله كه با موضوع ارتباط بيشتري داشتند، انتخاب و مطالب آنها استخراج شدند. در اين مقاله، مباني نظري، عوامل تاثيرگذار و پيامدهاي حاكميت آموزش هوشمند، مورد بررسي قرار گرفتند و در نهايت مدل مفهومي ارائه گرديد. نتايج، نشان داد كه به طور كلي عوامل تاثيرگذار و پيامدهاي حاكميت آموزش هوشمند به شش دسته شخصي، اجتماعي، اقتصادي، زيرساختي، تكنولوژيكي يا فناوري، حقوقي و اداري يا سازماني تقسيم مي شوند.