واكاوي رابطه بين روش‌هاي تدريس هوشمند و غير هوشمند با نگرش شغلي در آموزگاران مدارس ابتدايي دخترانه استان البرز

پژوهش حاضر باهدف بررسي رابطه روش‌هاي تدريس هوشمند و غيرهوشمند با نگرش شغلي در آموزگاران مدارس ابتدايي دخترانه استان البرز در سال تحصيلي 1402-1401 انجام شده است. جامعه آماري كليه آموزگاران زن شاغل در دبستان‌هاي استان البرز در سال تحصيلي 1402-1401 مي باشند كه در مجموع تعداد معلمان 636 نفر مي باشند و نمونه بر اساس جدول مورگان تعداد 242نفر به‌صورت تصادفي انتخاب و به پرسش‌نامه هاي سبك‌هاي تدريس و پرسش‌نامه نگرش شغلي معلمان پاسخ دادند. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار توصيفي وآمار استنباطي همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره استفاده گرديد. نتايج پژوهش نشان داد كه، بين نگرش شغلي با سبك تدريس هوشمند با مقدار 298 /0 =r رابطه مثبت وجود دارد و همچنين بين نگرش شغلي با سبك تدريس غيرهوشمند با مقدار 256 /0 =r نيز رابطه مثبت وجود دارد. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه ضريب تعيين تعديل شده برابر با 0.114 =(Radj) است با توجه ‌به يافته‌هاي پژوهش مي‌توان بيان كرد كه سبك‌هاي تدريس هوشمند و غيرهوشمند با نگرش شغلي معلمان رابطه مثبت دارند و مي توانند ميزان نگرش شغلي معلمان را پيش‌بيني كنند. همچنين پيشنهاد مي شود تحقيق مشابه اي در جامعه مردان و متغيرهاي موثر ديگر بر نگرش شغلي آموزگاران مورد مطالعه قرار بگيرد.